Geplaatst We hebben je maar heel kort gehad, maar een paar maandjes mochten we van jou stipjes en je knuffelkarakter genieten.
Maar na de eerste maand werden je problemen zichtbaar, hoefbevangenheid wat steeds erger werd. Daarom mocht je niet meer in de wei, en stond je alleen in de paddock terwijl je vriendjes lekker op het gras stonden.
Je vond het niet erg, je knabbelde aan je hooi en je was tevreden.
Maar je andere probleem koliekaanvallen wisten wij niet, en helaas kreeg je die regelmatig.
Eenmaal was het zo ernstig dat de DA moest komen en je een middel gaf als laatste redmiddel. Je knapte op en zo heb je nog een maand volgehouden.
Maar wij zagen je toekomst slecht tegemoed. Je hoefbevangenheid bleef pijnlijk ondanks dat je geen gras binnenkreeg en koliek kreeg je nog steeds regelmatig.
Dan lag je weer op je rug in het zand,,
Steeds zat je op de grens van dierenarts bellen of toch maar niet, en dan knapte je weer op.
Toch hebben we een keus gemaakt, je was niet de jongste meer, hoe oud precies weet niemand maar aan je tanden te zien zoiezo boven de 10. En je kwalen gingen niet meer over.
We wilde je niet meer zo vaak zien lijden, daarom besloten we je te verlossen.
Helaas was dat geen gemakkelijke keus aangezien zijn vorige bazinnetje ( pleegdochter van ons met een verstandelijke beperking, silvester was door haar moeder aan ons gegeven zodat ze hem nog bij zich had) zo gek op je was.
Ze mocht er van ons niet bij zijn.
Daarom hebben we deze datum gepland, de zorgboerderij is nu dicht, mijn ouders, zusje en broertjes zijn op vakantie, alleen ik zou erbij zijn.
Om half 3 ben ik met je naar de buurman gelopen, daar wilden we het doen ivm met het vervoer straks.
Je hebt daar nog lekker wat bix gekregen. De dierenarts gaf je een spuitje, een verdoving, kalmeermiddel. Je was druk aan het gras eten terwijl het spul begon te werken, je zakte al wat door je benen maar je bleef staan om te eten.
Toen gaf de DA het definitieve spuitje,
Je vocht niet, je wist het niet,
En je viel om, je stierf terwijl je het gras nog in je mond had.
Maanden mocht je het niet eten en nu heb je in je laatste minuten nog kunnen genieten van het groene spul.
Rust zacht lieve schat, we zullen je nooit vergeten en nu ben je vrij, om te eten en te galloperen daar boven,,,,
En je meisje zal weer op je rijden, ooit,,,,,,
Als twee bruine ogen je vragen,
Help me ,want ik voel me niet zo fijn
.Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan ,omdat je hem niet wilt missen...
Egoïstisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voorgoed en je zonder hem naar huis toe moet.
Met het halster in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
dit was het beste.
Ik mocht niet Egoïstisch zijn.
Vele jaren was hij bij ons,
elke dag samen was een feest.
En in al die fijne jaren Is hij zelf niet een keer...
EGOÏSTISCH GEWEEST.
Foto
zo zat ik naar jou verhaal te lezen ik dacht die pony heeft het niet verdiend 
