Geplaatst Ik als een gek naar huis gefietst en Tammara had dus een koliekaanval en de DA zei dat het al een stuk beter ging en heeft haar een spuit gegeven. We konden het best een kwartiertje met haar wandelen en dan in de stal zetten. We hebben met haar gewandeld en lekker in de stal gezet, ze voelde zich al wat beter maar was alleen erg moe.
's Avonds ging ik bij haar kijken en ze lag weer te rollen, ik heb haar meteen overeind getrokken en weer met haar gewandeld. Mijn vader en ik hebben toen tot half 12 's avonds met haar gelopen en het ging weer wat beter.
De volgende morgen leek ze weer helemaal opgeknapt en we zouden haar 's middags weer in de wei zetten. Toen mijn vader om 12 uur thuis kwam van z'n werk ging hij meteen kijken en het was weer foute boel, hij is naar binnen gerend om de DA te bellen, maar toen hij terug kwam was ze al overleden.
Het is nu alweer bijna een halfjaar geleden maar ik mis haar nog ontzettend erg. Ze was het eerste merrieveulentje van onze shet en daarom hadden we haar gehouden..
Veel mensen hebben tegen ons gezegd dat de DA niet goed heeft gehandeld want, hij had haar mest eraf moeten halen wat hij niet heeft gedaan daardoor heeft ze 's middags waarschijnlijk nog een koliekaanval gehad. We zijn hierdoor erg het vertrouwen in DA kwijt geraakt.
I
k mis mijn mooie Tammara nog iedere dag en ik vergeet haar dan ook nooit meer!
R.I.P.
Mijn mooie meid: http://i16.tinypic.com/4r07pdv.jpg
