Zij heeft op 30 mei een veulen gekregen, Charming, waar ik eerder wat foto's van heb geplaatst. Alles rondom die bevalling ging super en Ginger was dolgelukkig met haar veulen.
Maar vrij snel nadat het veulen geboren was ging Ginger slechter eten, begon ze een soort te kwijlen en werd ze wat sloom en lusteloos.
Eerst zijn haar kiezen gevijld door de dierenarts, maar dit zorgde niet voor verbetering.
De dierenarts is nog een keer geweest en constateerde toen achter in haar keel een soort blazen, dus ze heeft een flinke antibioticakuur gekregen om de ontsteking te bestrijden.
Helaas hielp dat ook niet, ging Ginger steeds meer kwijlen en leek het alsof haar eten via haar neus weer naar buiten kwam.
Zondag is ze met haar veulen naar de kliniek gegaan, waar maandag een endoscopie van haar keel en slokdarm uitgevoerd zou worden. Intussen ging het slikken steeds moeilijker en had ze zichtbaar pijn. Ze wilde amper meer eten.
Tijdens de endoscopie kwam al snel aan het licht dat haar problemen vanuit de slokdarm kwamen, de opening hiervan was nog maar heel erg klein en verder gaan met de endoscoop zou betekenen dat ze het heel benauwd zou krijgen omdat ze amper lucht kreeg.
Toen is het besluit genomen om haar te laten inslapen, dit zou niet meer beter kunnen worden, waarschijnlijk zijn de problemen ontstaan door slokdarmkanker.
Mijn eerste eigen paardje en de trotse moeder van Charming is er niet meer... Ondanks dat ze al jaren niet meer van mij was, gaf ik haar dagelijks nog wat lekkers, en hinnikte ze nog altijd naar me als ik haar riep.
Haar pijn is voorbij, haar veulen staat er nu alleen voor. Ze heeft hartverscheurend lopen hinniken gisteren, ondanks dat ze een pleegpappie heeft gekregen. Dat moet natuurlijk eerst wennen, en zal hopelijk met een paar dagen wel beter gaan.
Dag lieve Ginger, rust nu maar uit...
