
De laatste lach die we deelden...
jij nog een kleine twinkel in je ogen..ik een kleine smile..
de pijn is te zien bij beiden...
Gister waren we nog aan het rijden, het was heerlijk weer, het ging zo goed ik was zo trots op je!
Helemaal niet gek gedaan omdat je je veulentje achter moest laten..
Een uurtje later waren we terug, ik deed je pees kappies af en je trok je been op.. ik had het moeten hetkennen, dat deed je nooit...
Je rolde lekker in de paddock...en nog een keer... en nog een keer....ik was foto's aan het maken en filmde het.. toen opeens bleef je liggen..
doodstil, met je been heel raar in de lucht, ik riep je schreeuwde naar je maar je stond niet op. Pas toen ik zand naar je schopte stond je op.
Vervolgens ging je weer liggen..tegen het hek aan.. ik kreeg je niet meer overeind... je lag half klem... ik zag de angst in je ogen.
Zo snel als ik kon ben ik hulp gaan halen voor je, gewapend met 2 andere kwam ik terug. Samen hebben we je overeind getrokken...
de dierenarts was er binnen een half uur.. je kreeg een prikje en het ging weer beter met je...althans daar leek het op.
Een grote gas bel in je buik.. hoe komt het daar toch..
een half uur later zakte je bijna door je benen... weer een dierenarst.. deze keer een eerste klas ^&@^&# hij werd boos op je omdat je wou gaan liggen, werd boos toen ik een rondje met je liep omdat je anders om viel... weet je nog meissiej, dat je je praam eraf gooide, je had er altijd al ene hekel aan, ik zei tegen de dierenarts;
dat geeft niet ze heeft er toch een hekel aan... hij was duidelijk boos en zij dat het ZIJN VEILIGHEID WAS.. he spijt me wel... als hij verstand had gehad van paarden had hij geweten dat je niks meer kon doen van de pijn..
je kreeg nadat er was gevoeld weer een spuitje... als het om 20.00 uur nog niet beter zou gaan moesten we naar de kliniek..
een kwartier later zag ik geen verbetering en kreeg je steeds meer pijn, dus ik de dierenarts praktijk gebelt, uitgelegd dat er al 2 dierenartsten geweest waren en dat ik nara de kliniek toe wou... de persoon die aan de telefoon was zei me "heel vriendelijk" dat hij de dierenarst was die net was geweest en dat het nog niet was ingewerkt...(het andere spuitje werkte na 5 minuten al..vreemd)ik moest maar bellen als het over een half uur nog niet beter werd..
nog geen 10 minuten later heb ik gebelt.. als ik even niet oplette liet je je gewoon vallen... ik moest en zou naar de kliniek gaan met je..
ik die ^$$#^(* weer aan de lijn die mee "heel viendelijk" meedeelde dat hij al had gezegd dat ik dan naar de kliniek moest gaan, dat ik niet moest denken dat hij niks anders te doen had en vervolgens vriendelijk de haak erop gooide met de woorden, er zijn ook nog andere mensen die een dierenarts wllen spreken.
oke... een trailer
ik heb geen trailer, trailer regelen... maar hoe krijg ik je in een trailer? waar blijft Macho, hij kan niet zonder je..hij had het ook zwaar met mamma die zoveel pijn had...
uiteindelijk hebbben we de paardentaxi weer ingeschakeld, ze waren er pas na dik anderhalf uur... (ze kwamen ook van ver..) maar de tijd duurde zo lang..meisje het spijt me zo erg van je tikken die ik je heb gegeven... ik wou die dat je ging liggen en rollen, straks zou je darm draaien...maar dat was tiej al.. kon ik deze keer maar voelen wat jij voelde...
opweg naar de kliniek, het zweet breekt je uit.. macho staat te etteren, maar je houd je groot, legt je hoofd op mn schouden en kijkt me aan....
toen we daar aankwamen weer dierenarsten gevoel... een gasbel van ongeveer 50 cm in de dikke darm... en je darm was dachten ze voor 340° gedraaid.. later bleek die al gewoon 360 graden te zijn..
je moest geopereed worden.. ik wist dat het veel geld zou worden.. ik zou hard moeten werken, ik heb je altijd helemaal zelf betaald, alles voor je gekocht, met mn baantje als vakkenvulster...niet meer verdienen als 3,19 per uur omdat ik 16 ben.
ik vroeg hoeveel het zou zijn... mijn wereld stortte in... tussen de 3000 en 4000 euro... hoe kon ik dit ooit betalen....ik verdien net 450 euro in de maand!
je moest en zou geopereed worden... het geld zou wel komen.. met spoed onder het mes... en ik naar huis.. het was al na middernacht.
de volgende dag stond je daar met je buik in het verband...en je neus bijna op de grond... je vacht glom niet, je ogen straalde niet meer...
we mochten even naar buiten... dat vond je fijn, dat merkte ik gelijk na 2 happenb gras moest je weer gelijk naar binnen.
je hebt nog 2 liter water gedronken, geplast en gemest... het leek goed te gaan...
tot dat ik rond 6 uur een teledoontje kreeg... het ging zo slecht met je.. je had weer opnieuw koliek.. ze konden nog een gat maken in je buik zodat het gas eruit kon.
ik wou het niet meisje.. sorry ookal had dit nog de pijn verlicht... ik wou je niet meer pijn laten lijden want ik wist dat je het niet ging halen...
als een gek weer de auto in.. ik ging je laten inslapen.. je had genoeg geleden... ik weet dat je verder wou, maar je lichaam kon niet... je bent altijd zo sterk geweest..
toen we in de auto zaten belde me pa... het was al te laat... je was al dood...
ze hadden je vast gezet aan je halster en je achter gelaten... zover ik weet ben je gevallen.. met je hoofd tegen de voerbak... want je had een aardige plek op je hoofd...
waarom kon je nou niet w88 tot ik er was
ik wou zo graag dat ik erbij kon zijn meisje.. dat ik nog afscheid kon nemen van je..
maja.. je wou niet laten zien hoeveel pijn je had... dat deed je nooit...
ik hou echt heel veel van je...
ik let op je zoontje... alles gaat goed met hem...
Life Must Go On,
Days Will Pass By,
Tears Will Find Happy Memories...
†13-o3-2oo7† Destiny's Summer