Geplaatst Een paar mensen kennen het verhaal, maar voor degene die het niet kennen hier het verhaal:
In december is Lubbers geopereerd aan ocd. Na de eerste keer onder narcose brengen (Lub raakt in shock) is het de tweede keer dat ze het probeerde goed gegaan. De operatie was geslaagd! Lub moest een tijd rusten en langzaam weer gaan opbouwen.
Na drie maanden ging het opeens niet meer goed, hij liep niet goed!!
Terug naar de kliniek, nieuwe foto's... het zag er niet goed uit! De artrose die er zat, zag er drie maanden geleden nog niet zo uit. Er zat toen de tijd een haakje, maar voor een paard van 14 niet bijzonder volgens de artsen.
Een nieuwe behandeling. Lub zou de komende vijf weken een spuit krijgen en na vijf weken moest er duidelijk verbetering zijn. Na drie weken was de arts in de buurt en kwam even hoogte nemen. Hij zag het gelijk al, dit is niet goed!! Lubbers had pijn en dat was goed te zien, ondanks de pijnstilling die hij kreeg. Na een lang gesprek hebben de eigenaresse van Lub en de arts de keuze genomen, hij werd ingeslapen! Het is allemaal heel snel gegaan, maar voor Lub was dat het beste, niet gaan aanklooien met middeltjes en tijd rekken, dit was gewoon de enige juiste keuze.
Donderdag 12 april was de dag, Lubbers zou geen pijn meer hebben...
En hopelijk staat hij nu lekker ergens in het zonnetje (waar hij zo van hield) te grazen, want dat was zijn grootste hobby, eten
Lubbers en ik voor het laatst samen op de foto! Ik heb nog een paar dagen heerlijk van hem kunnen genieten voordag ik naar amerika ging!
( Ik jank héél snel tegenwoordig.. ) 
Snik snik.. 
