

R.I.P. Lieve Daimler..
Daimler was m'n maatje, ook al was het niet voor lang.
Hij stond in de wei met m'n vorige verzogpaard; Mercedes.
Het was de bedoeling dat hij haar zou gaan dekken, maar het lukte niet.. hij had het allemaal nog niet helemaal door. De eigenaar vond dat hij alleen maar geld kostte, en hij wou hem verkopen.
Eerst hebben we met hem op de paardenmarkt gestaan, ik was dolblij dat hij niet in zee was gegaan met een handelaar, en hij mocht weer terug

Ik voelde me wel poedersuiker dat hij nog steeds weg moest, ik was om hem gaan geven in dat half jaar.
Na een aantal keren kijkers te hebben gehad.. waren er kopers.
De eigenaar van Daimler zei dat het mensen waren uit brabant. Of het ook zo was weet ik niet.
Ze kwamen met de trailer zodat ze hem gelijk mee konden nemen.
Ik wist dat hij het beter zou krijgen bij z'n nieuwe thuis, hier werd niks met hem gedaan, en hij stond zich toch maar te vervelen, nu ging hij naar mensen met verstand van paarden. (die eigenaar had dat niet, die deed net alsof)
Het afscheid was pijnlijk.. voor mij, Mercedes, en voor de vriendin van de eigenaar ook. Maar ik dacht er maar gewoon aan dat hij het beter zou krijgen. Hij was toen 2 1/2 jaar ong.
Nou was ik toch erg nieuwschierig hoe hij er nu uit zou zien, en hoe het met hem ging. Dus ik een oproep Gezocht geplaatst hier op bokt.
Geen reacties eigenlijk, totdat een bekende van mij opeens reageert.
Daimler was dan verkocht naar die mensen in 'Brabant' en ze hadden hem geruind, maar ze vonden hem te sterk en deden hem weg aan een handelaar. De handelaar raakte hem niet kwijt, en heeft hem naar de slacht gebracht.

Ik miste hem echt, maar nu nog meer, omdat ik nu zeker weet dat ik hem nooit meer zal zien, en dat hij geen fijn leven heeft.
Daimler, ik zal je nooit vergeten, je was m'n maatje..
En dat zal je altijd blijven, uit het oog, maar niet uit het hart.
