Hierbij stuur ik een verhaal met gedicht over een pony dat maar een half jaar in mijn tante´s bezit is geweest.
Het begon allemaal in maart 1999.
Mijn tante had een pony gekocht bij een handelaar, Dit beestje zag er verschrikkelijk uit. Hij had korsten van de mest overal op zijn hele lichaam zitten.(begrijp niet dat dit in nederland nog gebeurd)
Na 1 week kwam hij dan eindelijk op stal en ik m ocht hem verzorgen en het was gelijk liefde op het eerste gezicht. nadat het begin mei ging hij naar ene andere stal waar hij voldoende land had met een speelkameraatje. Daar ging echt alles goed en begonnen we een beetje met zadelmak maken wat perfect ging.In september besloten we om hem terug te halen naar de oude stal zodat hij verder beleerd kon worden.Daar heb ik er nog een paar keer opgezeten en was echt dagelijks bezig met hem.(ik begin nu weer te slikken)...
Het was 5 oktober 1999 1 jaar nadat mijn opa was gecremeerd dus dat was voor mij een speciale dag(dacht ik).
Zoals gewoonlijk ging ik gelijk uit school naar stal om mijn knuffie te verzorgen. Ik had hem losgegooid in de binnebak en zat nog ff wat te kletsen met een stalgenoot. Daarna ben ik nog ff gaan kijken of ie nog stond e ja hoor alles was nog goed.Ik ging zijn stal ff helemaal lekker leeghalen zodat ie weer een lekker bedje had voor ´s avonds. Na ± 3 kwartier later ging ik hem uit de bak halen om hem te poetsen, maar toen ik richting bak liep zag ik al niks en hij reageerde ook niet op mijn stem wat al heel raar was.Dus ik opende de deur en zag hem liggen bij de B met een blusslang om zijn been. Dus ik de slang raf gehaald en gelijk naar mede stal genoten toegerend en heb hun geroepen om te komen kijken. Toen we weer terug renden naar de bak was hij al naar de c toegestrompeld.(de afm bak 15-30) we zagen dat zijn been helemaal los hing. dus ik gelijk in paniek mijn tante gebeld en daarna de dierenarts toen de dierenarts kwam constateerde hij een op 4 plaatsen gebroken been.Dus dit betekende einde verhaal,Ik ben bij hem gebleven totdat de DA hem zijn definitieve spuitje ging geven en ben toen weggegaan.Daarna heeft een boer hem naar de weg gesleept en ben ik nog een half uur bij hem gaan zitten van waarom ik.
Ik heb dit gedicht voor hem gemaakt op de avond van die vreselijke dag.
Lieve Ratteplan
Je kwam bij de stallen,
je was meteen bevallen.
Mijn tante kocht jou,
En je stond in de kou.
Ik mocht je verzorgen en ik was heel blij.Je was bijna van mij.
Ik mocht alles met je doen en dat kostte mijn geen poen.
Ik had je in de bak gezet,
En had nog wat gebept.
Ik ging je stal uitmesten,
En zat nog wat te kletsen.
Ik ging bij je kijken hoe het ging,
En daar lag je met dat stomme ding.
Je had een blusslang over je heen,
En een op 4 plaatsen gebroken been.
Ratteplan dit is wat ik zeggen wou,
Ik hou voor altijd van jou.
Liefs je verzorgstertje.
Nu na 7 jaar heb ik het hiet verschrikkelijk moeilijk mee,heb ook nooit meer in die bak een paard losgegooid en ben inmiddels helemaal daar weg.