Geplaatst Het was een mooie zomeravond, lekker warm buiten en enkele dagen later zou de grote vakantie beginnen. Ik liet zoals elke dag mijn ezeltje en mijn ponytje lekker in de tuin lopen, omdat daar veel gras stond en het beiden zo'n toffe diertjes waren en het natuurlijk kei leuk was dat ze gewoon in onze tuin konden lopen. Het ezeltje was ongeveer 1.10 groot, grijs met een zwart kruis op zijn rug en een aalstreep. Het was een ongeloooooflijk lief ezeltje, lekker koppig en af en toe zat ik wel eens op zijn rug. Het ponytje en kleine, vosse shetlander, van ongeveer 90 cm groot. Hij was toen nog te jong om iets mee te doen, 2 jaar geloof ik, en nog heel braaf!
Nouja, diezelfde avond besloot ik hun in de tuin te laten lopen omdat het toch zo'n mooi weer was. 's avonds (rond 9 uur) ging ik mijn roze youghurtje nog bij hen gaan opeten (dat deed ik nogal veel, ze aten dat ook wel eens graag).
Maar toen ik daar toekwam zag ik van ver dat mijn ezeltje zo raar stond, en altijd viel in de weide... toen ik dichter kwam, zag ik dat hij met zijn hoofd in de hangmat gesukkeld was en die heel hard spande omdat hij die strak getrokken had uit paniek! Ik probeerde die hangmat meteen los te maken maar dat lukte niet doordat hij zo trok! Ik ben dan naar men tante gelopen (die naast mij woonde, dat was dichter) en heb daar heel hard geroepen achter een mes of een schaar, ze hoorde me na een tijd en zei dat ze direct kwam, dat ik moest terug gaan, dus liep ik, recht door de prikkeldraad terug naar daar en ik zag dat hij bijna niet meer bewoog! Mijn tante kwam aan met een mes, sneed te touw door en... mijn ezeltje viel gewoon meteen op de grond, hij ademde niet meer, bewoog niet meer en lag daar levensloos...
mijn tante had de dierenarts gebeld, en mijn mama en stiefpapa kwamen net thuis... mijn stiefpapa heeft hem nog proberen redden, maar twas te laat... 
de dierenarts kwam ook toe en deze zei de woorden "te laat, hij is dood.."Mijn shetlandertje stond daar, met zijn pootje tegen mijn ezeltje te schrapen, in zijn oortjes te knabbelen... Ik moest hem van de dierenarts weg halen van mijn ezeltje... Hij hinnikte constant, wou niet weg... Ik belande in een soort shocktoestand, 3 dagen en nachten heb ik geweend, niet meer geslapen of gegeten, enkel geweend...
Die avond ging ik naar bed en kwam mijn mama naar mij "het is allemaal uw schuld, gij moest em maar ni in den tuin laten lope!" Dat maakte het gewoon nog erger Ze kwam hem die volgende dag ophalen, in een trailer... ik zag hoe ze hem er in trokken met 4 mensen, vanop ene grote afstand..ik kon het gewoon niet meer zien...
Mijn shetlandertje bleef steeds maar hinikken, hij was nog zo jong, en was eerst zo braaf, maar dat werd steeds slechter... Hij werd stout, begon te stampen, te bijten en kindjes aan te vallen!
Het waren de verschrikkelijkste dagen van mijn leven... voor mijn ponytje en voor mij...
Een week heeft mijn pony gehinnikt, zijn gedrag bleef slechter en slechter worden tot mijn mama zei: "nu is het genoeg! kies u een nieuw diertje!". Ik wou eerst niet omdat het gewoon niet zou kunnen... Maar ze schoof de krant voor mijn neus... Ik keek en keek en vond maar niets, tot ik opeens het woord muilezeltje zag staan. Ik belde naar die mensen, liet hem meteen komen (zonder eerst te gaan kijken, het maakte me gewoon niet meer uit) en ineens stond hij daar... veel groter dan ik had verwacht, maar echt een schat van een diertje!
Ik heb hem nog steeds, Kadim, de naam lijkt een beetje op Kamiel, mijn ezeltje...
Het heeft me enorm geholpen om dat diertje te hebben, het is een soort 2de Kamiel voor mij, alleen groter en... geen échte ezel
** ik heb hier nog een fototje of 3 liggen, maar ik krijg ze maar niet geupload helaas
