Hij heeft al die tijd bij kennissen gestaan, waar hij in de wei liep met nog 4 andere hengsten.
Toen hij 2 was liep hij onregelmatig en hebben wij hem naar binnen gehaald om onderzocht te worden door een dierenarts.
Deze zei dat zijn peesje aan zijn rechter voorbeen een beetje overbelast was, waarschijnlijk door gek doen.
Dit hebben we behandeld, moest een vloeistof en rust. 1 maand later was het nog niet verbeterd. Er werden foto's gemaakt.
Hier haalde de DA uit dat hij in zijn kogelgewricht een kraakbeen tekort had. Hier heeft hij injecties voor gehad en verschillende medicijnen. Dit alles maakte het niet beter.
Nieuwe DA laten komen, opnieuw foto's had een scheurtje in het kootbeen, rust was het advies. We hebben hem anderhalf jaar rust gegeven en het was nog niet beter!
Volgende DA: Scheurtje was op de foto niet te bekennen!! Maar hij vond ook het kraakbeen in zijn kogel te dun. Kon hem behandelen dmv een injectie. Dit hebben we gedaan kreeg 3 injecties, maar er was geen garantie dat het daarna beter zou zijn. Zou het beter gaan kon de behandeling een jaar tot anderhalf jaar houden nagelang de ernst van de klachten.
En het ging goed met hem, niet meer kreupel en mocht hem zelfs gaan longeren en zadelmak gaan maken, is nu 4. We hebben hem in juni verhuisd naar mijn andere paard, zodat ze bij elkaar stonden. Heb hem daar 3 weken kunnen rijden ( was 3 maanden na de laatste injectie) toen was hij weer onregelmatig.
Opnieuw de dierenarts laten kijken en hij gaf hem geen kans meer. hij kon nog 1 keer een injectie geven, maar daarna kon hij niets meer doen!
Deze injectie heeft niet geholpen en toch wilde ik het niet opgeven.
Maandag zijn we met hem naar de dierenarts van mijn ander paard gegaan.
We hebben hem het hele verhaal verteld en heeft de foto's beoordeeld.
Slecht nieuws: waarschijnlijk heeft hij toen hij in de wei liep toch een zwaardere blessure opgelopen. Zijn gewrichtsbandjes zijn gescheurd geweest en daardoor is in de loop van de tijd artrose onstaan. Dit is nu zover dat de gewrichtsbandjes hier voortdurend langs schuren.
Hij kon niets meer voor hem doen.

Had de eerste DA dit ontdekt had ik mijn paardje nog kunnen redden.

Nu heb ik de keuze gemaakt dat ik hem niet met die pijn kan laten lopen, op een wei zetten is ook geen optie, want de pijn wordt steeds erger en hij probeert zijn been nu al te ontlasten.
Nu sta ik voor het volgende dillema, laat ik hem inslapen of breng ik hem naar de slager.
Ik heb veel hier op bokt gelezen over de ervaringen van iedereen, maar weet niet wat ik moet doen.
Mensen in mijn omgeving (trainer/manegeigenaar) zeggen dat naar de slager het meest humane is omdat hij hier amper iets van mee krijg.
Wat zouden jullie doen?
sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden, maar ik ben blij dat ik het eindelijk eens heb kunnen opschrijven.
Wendy