Dit was mijn eerste pony, Sylvester. Hij kwam toevallig bij de manege via een handelaar. Bleek niet geschikt voor de les want hij stijgerde en bokte alleen maar. Na de lessen ging een van de manege-eigenaren hem regelmatig met een riek straffen heb ik van "getuigen" gehoord...

Ik was op slag verliefd en uiteindelijk de enige die hem "bereed". Voor kerst zei de eigenaar "Sylvester gaat naar de slacht, hij is onhandelbaar. Dus je kunt gezellig met kerst Sylvester komen eten, hahahaha ".
Ik helemaal van slag en had snachts nachtmerries en was aan het huilen in mijn bedje. Mijn moeder kwam me vragen wat er in hemelsnaam aan de hand was en ik vertelde het verhaal. Gelukkig hebben mijn ouders Sylvester "gered".... ze waren absoluut niet van plan een pony voor me te kopen maar vonden het gelukkig ook niet kunnen dat dit beessie in het slachthuis zou belanden.
Na veel geduld en liefde bleek het enige was aan hem mis was dat hij niemand vertrouwde. Toen hij me eenmaal vertrouwde was het bokken en stijgeren verleden tijd en heb ik tot M2 wedstrijden met hem gereden. Niet om op te scheppen maar ik reed met mijn papierloze "slacht" pony de verwende kindjes met peperdure pony's en dito lessen eruit. Heb veel scheldende ouders voor me gehad en het gaf gewoon ontzettend veel voldoening en blijdschap dat Sylvester dat voor me wilde doen. Het is bijna een Penny verhaal



http://www.pro4s.nl/fotos/sylvesterwedstrijd.jpg
Hij kreeg helaas hersenvliesontsteking en heeft maanden in Utrecht gestaan. Ze hebben toestemming gevraagd medicijnen op hem uit te proberen omdat het vrij zeldzaam is. Ook om hem te proberen beter te maken maar ook voor andere paarden in de toekomst. Ik vind het goed zolang hij maar geen pijn had.
Toen kreeg ik een telefoontje dat ze hem in wilde laten slapen... dat er geen hoop meer was. Ik heb gevraagd of ze een hersenpunctie wilde doen om te kijken of echt zijn hersens al waren aangetast. Die punctie ging mis (bloed erbij) en ze moesten nog een paar dagen wachten om het opnieuw te kunnen doen. In die dagen was ik in Utrecht en wilde hem wellicht voor het laatst het daglicht laten zien. Voetje voor voetje liepen we (hij was heel wankel en net dronken, duidelijk symptoom van vergevorderde hersenvliesontsteking) en toen hij de zon zag gingen zijn oren naar voren en kwam er weer glans in zijn ogen. Ik tegen de arts gezegd... hij word beter! Ik wist het zeker! De arts schudde zijn hoofd....
2 dagen later werd ik gebeld dat ik hem aan het einde van de week weer op kon halen .... hij was aan het beter worden!!! De laatste behandeling was aangeslagen!
http://www.pro4s.nl/fotos/sylvesteryouri.jpg
3 maanden is hij weer de oude geweest en heb ik zelfs weer kunnen rijden en toen begon het weer ... slecht eten en slecht lopen....
Ik de dierenarts erbij gehaald en gezegd dat het weer hersenvliesontsteking was...
Hij zei dat dat niet kon terugkomen en dat het toeval was.. hij had last van zijn rug...
Spuiten en zo weken verder... Het was niet alleen zijn rug maar hij had ook wegspringende knieschijven... etcetc... Ik vertrouwde het niet meer en toen hij omviel en niet meer overeind kon heb ik een andere dierenarts gebeld (was toen pas 15... zou nu eerder hebben gebeld...) en die heeft meteen naar Utrecht gebeld met een beschijving van de klachten. De hersenvliesontsteking was terug en gezien de klachten waren nu echt zijn hersens aangetast.. het was te laat. Helaas hebben we hem moeten laten inslapen. Ik ben erbij geweest en het ging gelukkig heel vredig. Achteraf bleek dat de andere dierenarts alleen maar kleine huisdieren mocht behandelen....
Ik mis hem nog elke dag... mijn trotse lieve ventje die voor mij door het vuur ging, en ik voor hem.
http://www.pro4s.nl/fotos/sylvesterbos.jpg