Geplaatst nou toen ik dus met hem ging lopen om aan te singelen en hij een beetje begon te steigeren en raar te doen had ik gelijk het idee dat er iets mis was. ik aaide hem over zijn neus als geruststelling. toen ik hem weer mee wou nemen begon hij weer, ik stond toen bij zijn hoofd en gaf hem een kus en een aai toen ik riep even een vriendin er bij die hem dan mee zou nemen en dan zou ik onder tussen nog even 1 gaatje aan singelen
net op het punt dat zij hem mee wou nemen steigerde hij en klapte hij achterover. en raakte in shock. ik ging bij zijn hoofd zitten en zij rende de stal in om iemand te bellen.toen zij terug kwam kwam ze aan de andere kant van Diamand zitten helemaal in tranen vroeg ze ademt hij nog. toen we helemaal in spanning zaten te kijken of hij nog ademde en ik ook aan het zoeken in zijn hals naar zijn hartslag die ik dus niet kon vinden. nu bedenk ik me dat ik heel erg rustig ben gebleven tot dat hij begon te ontspannen en koud werd toen begon ik helemaal te flippen en tege hem te schreeuwen. toen op het laatst ook zijn oog nog weg draaide had ik het niet meer.
toen de dierenarts er eindelijk was wat het enige wat die nog kon zeggen hij is overleden. toen ik mee werd genomen samen met die vriendin zei iemand dat ik afscheid van hem moest nemen dus ik heb hem en kus gegeven en toen ik weg reed langs hem in die auto was de laatste keer dat ik gezien heb. in de auto had ik zo erg het gevoel dat ik hem daar niet in de steek mocht laten. ik heb me daar ook heel erg lang schuldig over gevoeld.
toen ik daar thuis zat dacht ik afgesproken te hebben dat ik een stuk staart of manen van hem kreeg. die ik nooit gekregen heb
Diamand R.I.P
