Mijn vorige pony is vorig jaar ook overleden. Ik heb haar 6 jaar gehad. Ik werd te groot voor haar, maar wou haar niet verkopen. Toen ik haar kocht was ze al heel oud, de exacte leeftijd is niet bekend, maar ze was rond de 25. Ik heb toen 4 jaar op haar gereden, wedstrijden en al, op het eind werd ze wel minder, maar kon het nog wel aan....
Ik had ondertussen een plekje voor haar gevonden, waar ze kon staan tot dat ze zou overleiden. Ook heb ik ondertussen een E pony gekregen....
Na 2 jaar te hebben genieten van de rust, heb ik moeten beslissen dat ze niet meer verder kon, en heb haar moeten laten inslapen.
Ik mis haar nog steeds wel heel erg, want ze heeft altijd voor mij gewerkt, en altijd was het mijn beste maatje, in alles wat we samen deden. Samen wandelen, knuffelen... gewoon alles.
En deze super tijd zal ik ook nooit vergeten! Het verdriet was ondanks dat ik een andere pony had, nog heel erg groot... bij mij heeft het dus niet veel uitgemaakt, maar het was natuurlijk wel fijn dat ik nog wel een pony had....
Ik zal haar ook nooit vergeten! Ze is waarschijnlijk, over de 30 jaar geworden... Maar dat weten we niet zeker, wel weten we dat ze heel oud geworden is.
Ook bij haar heb ik er de eerste 4 jaar helemaal niet over nagedacht, ik reed volop wedstrijden en deed vanalles... de laatste 2 jaar heb ik er af en toe wel wat vaker aan gedacht, dat het zomaar in eens gebeurt kon zijn, maar als ik bij haar was, was die gedachte gelijk weg,en had ik gewoon nog lol met haar.. poetsen, wandelen en dat soort dingen. Ik dacht op die momenten, de tijden die ik nog met haar heb, die ga ik met veel lol doorbrengen, en dat is ook gelukt! Ik heb een super tijd gehad met die pony!!
Op het moment ben ik er eigenlijk niet echt mee bezig dat de pony overleiden kan. Ik heb gewoon heel veel lol, en denk er niet veel bij na....
(heel verhaal geworden...sorry)