Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-06 14:12

na 2 maanden pas besef

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-06 14:12

Goldy is nu bijna 2 maanden geleden ingeslapen (zie topic:http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=1&t=572416&hilit=)

Ik voelde me op gegeven moment heel schuldig, omdat ik niet zo heel erg verdrietig was. Dit vond ik heel gek, want ik miste haar wel heel erg. Maar voor mijn gevoel was ze nog niet echt weg, ik had het gevoel dat ze zo weer in de wei zou staan. Ik denk dat dit komt omdat ik haar niet dood heb gezien. Ik heb er daarom misschien ook wel spijt van dat ik er niet bij ben geweest dat ze is ingeslapen.

Maar nu 2 maanden later komt pas echt het besef. Rond deze tijd kon ik namelijk weer op goldy rijden. (In de lente kon dit niet vanwege haar benauwdheid) Ik heb nu pas echt door dat ik haar nooit meer kan knuffelen, nooit meer kan poetsen en nooit meer op haar kan rijden. En ik moet nu af en toe 's avonds ook nog best wel veel huilen. Ook het zien van andere paarden vind ik helemaal niet prettig en kan ik niet zo goed mee omgaan. Behalve mijn vaste lespony op de manege en mijn 2 verzorgshetjes, daar heb ik niet zoveel problemen mee.

Ik ga vaak met Otje een stukje lopen (Otje was een weidegenootje van Goldy) en dan ga ik gewoon ergens in het gras zitten en aan Goldy denken. Aan alle leuke dingen die ik met haar heb gedaan. Ik vind het zo jammer dat ze er niet meer is, ik had namelijk nog grootse plannen voor komende zomer en ik wilde nog zoveel met haar doen. Helaas kan dit nu allemaal niet meer.

En nog steeds ondanks ik nu meer besef dat ze er echt niet meer is, voel ik me nog steeds schuldig, omdat ik er in het begin niet zoveel moeite mee heb gehad. Het voelt alsof ik het niet echt erg vond, maar dat vind ik wel! Ik mis haar echt super erg! Ze was mijn maatje.

Heeft iemand misschien tips voor het verwerken, want ik vind het toch best wel moeilijk.

**Geplaatst**: 09-06-06 17:29

Re: na 2 maanden pas besef

Geplaatst: 09-06-06 17:29

veel sterkte

probeer plezier te houden met de andere paardjes en denk aan de fijne tijden die je met haar had

**Geplaatst**: 10-06-06 10:45

Re:

Geplaatst: 10-06-06 10:45

weetje dat ik dat ook heb gehad, Natal is nu 14weken geleden ingeslapen en nog steeds kijk ik elke keer of hij niet echt in de wei zou staan. Maar elke keer niet, en ik heb hem wel dood gezien....
Maar bij iedereen is het anders, ik heb het nog steeds niet helemaal verwerktr, huil er nog elke dag om..

**Geplaatst**: 10-06-06 12:56

Re:

Geplaatst: 10-06-06 12:56

May I go now?
Do you think the time is right?
May I say goodbye to pain filled days and endless lonely nights?
I’ve lived my life and done my best an example tried to be.
So can I take that step beyond and set my spirit free?
I didn’t want to go at first, I fought with all my might.
But something seems to draw me now to a warm and living light.
I want to go, I really do.
It’s difficult to stay.
But I will try as best I can to live just one more day.
To give you time to care for me and share your love and fears.
I know you’re sad and afraid, because I see your tears.
I won't be far, I promise that, and hope you’ll always know...
That my spirit will be close to you where ever you may go.
Thank you so for loving me
You know I love you too.
That’s why it’s so hard to say goodbye and end this life with you.
So hold me now just one more time and let me hear you say:
Because you care so much for me,
You’ll let me go today....

Het besef komt vaak pas later... Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 10-06-06 13:07

Re:

Geplaatst: 10-06-06 13:07

viewtopic.php?f=151&t=590906

dit is ong hetzelfde, misschien heb je daar wat aan de tips..

Enneh, ik ben een jaar lang ong vrolijk verder gegaan en toen kwam de klap hoor..

Probeer er dus ook gewoon over te praten, of als dat niet lukt, schrijven..

En ik denk niet dat je je schuldig moet voelen dat je niet bij de dood van je paardje bent geweest.. Dat is een keuze die je bewust toen der tijd hebt gemaakt..

**Geplaatst**: 12-06-06 16:24

Re:

Geplaatst: 12-06-06 16:24

Niet schuldig gaan voelen! Jij hebt gedaan wat jou het beste leek voor je paard!

Bij mij duurde het ook een tijd voor de echte klap pas kwam. Het is in het begin zo onwerkelijk. Echt tips heb ik niet voor je, maar als het je helpt zou je je verdriet op kunnen schrijven of ermet iemand over praten. Dat heeft mij geholpen.

**Geplaatst**: 12-06-06 21:45

Re:

Geplaatst: 12-06-06 21:45

Ik heb heel veel foto's hangen waar ik best dikwijls naar kijk, en heb ook zo'n knuffelpaardje ook met appaloosa vlekjes die men pony over zen hele lichaam had

Ik beschouw het alsof zen geest in die knuffel zit zodat hij toch nog by my is...je leert wel omgaan met het verlies, maar het zal altyd by je blijven...probeer je een beetje te foccussen op die andere paardjes waar je voor zorgt, al is dat niet hetzelfde...die beestjes weten niet echt wat je gebeurt is en willen ook best een maatje van je zijn (als ze dat al niet zijn)...niemand is vervangbaar, ook je paardje niet...Heeeel veel sterkte, en je mag altijd je hartje luchten, dan pb je me maar

Knuffel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-06 14:06

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-06 14:06

bedankt voor de lieve reacties,
ik zal even in het andere topic kijken, misschien staat daar nog iets tussen wat werkt voor mij.