Geplaatst ik wil hier ook ff me verhaal kwijt..
ik had een shetlander, omdat we moeten verhuizen en bij het nieuwe huis geen plaats voor hem is moest hij naar me tante en oom.. dus daar was hij heen.. nou was hij al een keer hoefbevangen geweest en is daar toen weer super boven op gekomen ( maar dan blijft hij er vatbaar voor)
toen ik er voor het laatst was wou hij niet meer opstaan.. hij deed zijn best maar het lukte hem gewoon niet..
het was zo zielig om te zien.. ik moest huilen heb hem een kus gegeven en ben weg gerend.. me moeder heeft toen 's avonds gebeld en toen zeiden ze dat hij al weer stond,, maar ik vond het vreemd! en ze hebben er nooit een DA bij gehaald!!
ik wou wel dat ze dat deden maar volgens hun hoefte het niet.. ik was/ben boosik heb eigenlijk nooit echt afscheid kunnen nemen van hem..
hier heb ik een Slideshow van foto's van kootje:
http://img135.imageshack.us/slideshow/p ... 985cg.smil
en nog een paar slide shows heb ik van koo en nog een paar andere dieren die allemaal overleden zijn:
http://img472.imageshack.us/slideshow/p ... 86jg5.smil
http://img144.imageshack.us/slideshow/p ... 01ne0.smil
en dit is nog een hele kleine van Ko met 3 foto's :
http://img133.imageshack.us/slideshow/p ... 58dus.smil
groetjes jessica
het is nu 7 maanden geleden ong. maar heb nog steeds heel veel verdriet.. en boosheid naar me oom en tante
Kootje was maar 8 jaar geworden..
12 okt. 2005
