
We noemden hem cowboy.. we hebben hem helemaal naar onse hand gezet, kusjes leren geven, pootjes geven zoals een hond:P etc.. toen kwam op een dag een vrouw die had haar paard ook bij ons staan, ze gaf ons een lik steen zei ze: dat vinden ze ZO lekker, mijn paard geniet er ook helemaal van! het is goed voor ze!
nou, wij die liksteen in de bak leggen. maar we hebben natuurlijk meer paarden dus je hebt niet in de gaten dat dat veulen onderhand al bijna 4, zoveel eraan likt. toen werden we op een ochtend vroeg uit ons bed gebeld, mijn moeder en ik.. en toen belde dus de vrouw tegen over ons: ja je paard ligt in de wij te schuimbekken en met zijn benen te schoppen, mijn moeder en ik rennen naar het weiland en toen zag me moeder hem ze riep keihard: COWBOY!! hij tilde zijn hoofd keek naar haar,, wachtte op haar en toen legde ze haar handen onderr zijn hoofd en weg was ie.. dood... nooit meer kwam hij terug!! ik moest onder tussen de dierenarts bellen, heb dit gebeuren nog net allemaal gezien.. me moeder heeft 5 jaar geen paard gereden, ze rijd nu sinds kort op Pepper wat haar nieuwe paardje was die er al stond van de vorige eigenaar die he,m niet meer kon betalen.. deze ramp is me moeders hart nog lang niet uit.. en dat zal ook nooit gebeurenn.. als je het over een cowboy of gewoon over cowboy hebt.. zie je al de tranen in haar ogen..
bedankt voor de genen die zoveel geduld hebben gehad om dit verhaal een beetje te begrijpen en te lezen..
succes met je eigen paardjes..