Penotti (officieel Elmira van de Hogenkamp) kon niet meer meedraaien in de manegelessen waar mijn dochter het rijden op haar had geleerd en ik kreeg de vraag of ik haar wilde overnemen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan!
Ze kwam in vreselijk slechte conditie en met een boel tender love and care hebben we haar er bovenop gekregen. In het eerste jaar tot tweemaal toe op het randje gehangen door koliek, maar daarna hebben we nog 5 jaar zorgeloos van elkaar mogen genieten.
In dit topic is haar eerste periode bij ons terug te lezen: [PP] [VOLG]A Penny´s dream
Toen het beter met haar ging, kwam daar weer die prachtige trotse spikkelmerrie tevoorschijn



Op 1 mei van dit jaar vierden we trots haar 30ste verjaardag. Wat een prestatie! Dat hadden we niet durven dromen toen het avontuur begon.
De laatste weken ging het wat achteruit. Ze viel steeds meer af en we hielden er al een beetje rekening mee dat de winter hem niet meer zou gaan worden. In overleg met de dierenarts mengden we nu merriebrok door de slobber, in de hoop dat ze nog iets aan zou zetten.
Maar toen heel plotseling en onverwacht, lag ze zaterdagochtend met zware koliek in haar stal. Meteen de dierenarts laten komen en een sterke pijnstiller en darmontspanner ingespoten. We hoopten dat het op zou knappen, net als 5 jaar geleden, maar helaas was het deze keer echt, echt op.
Na een uur de dierenarts weer terug laten komen en die kwam tot de conclusie waar ik zo bang voor was. We moesten afscheid nemen. En zo komt het mooie Penny sprookje nu tot een eind. Ik had het graag anders gezien, zonder die rot-buikpijn, maar het is oke, het was genoeg.
Wat ben ik blij en dankbaar dat we nog zo lang haar baasje mochten zijn, ik had het voor geen goud willen missen en ze zal voor altijd in ons hart blijven





