Geplaatst En nu... 12 jaar later, is ze er al niet meer.
Nu bijna 3 weken geleden onze laatste knuffel, ons laatste kusje.
Nog steeds onwerkelijk, wat mis is dit onwijs lieve neusje, ondeugende koppie, de duizenden kusjes die ze altijd gaf.
Wat heb ik veel geleerd van deze pony, al was dit echt niet makkelijk. Wat heb ik vaak gedacht om haar te verkopen omdat ik haar niet aankon. Maar toen er uiteindelijk mensen voor haar kwamen kijken en ik in huilen uitbarste bij het idee dat ze weg was, was het voor mij duidelijk. Ik ga er alles aan doen om haar te leren begrijpen zodat het wel lukt. En dat lukte
mijn gouden pony, lezen en schrijven konden we. Wat ik met haar had is met geen pen te beschrijven. Echt mijn alles, mijn kleine etterbakje 
En wat is het gemis dan groot...
Zo begon het. Wat was ik verliefd
En bijna 12 jaar later. Een paar weken voor Fleur werd ingeslapen. Nog steeds met mama
Dit heerlijke koppie altijd zodra ik bij de wei aankwam
Typisch foto's met Fleur, zo heb ik er wel 100, kusjes,kusjes en nog meer kusjes
Op mijn bruiloft samen met mijn vader
2 weken voor ze werd ingeslapen hebben we nog wat foto's gemaakt.
Nog een laatste keer met mijn dochtertje..
12 jaar in wat foto's laten zien is lastig. Het waren 12 waanzinnige jaren. Diepte en hoogte punten. Onwijs veel wijze lessen. En vooral heel veel liefde, heel veel knuffels en heel veel kusjes
♡ Fleur ♡ 22-05-12 / 02-05-24
