Geplaatst Och wat had ik gehoopt dat de eerste dierenarts het goed had, wat hoopte ik toch op dat o zo mooie veulen ( want dat werd het hoe dan ook) zou worden geboren.
Maar het “veulen” werd een nachtmerrie! Het wou maar niet geboren worden, duurde veelste lang.
Ik heb je naar de kliniek gebracht voor uitgebreid onderzoek. Helaas werd het al snel duidelijk met opvoelen, ze voelde iets maar het was geen veulen. Wat was het dan? De echo erbij gepakt… toen we het zagen storte me wereld in 1x in. Je had een tumor, hij was zo groot als een voetbal. Hij zat in/tegen je baarmoeder. En alsof het allemaal niet erger kon werden er kleine vlekken op je darmen gevonden… uitzaaiingen waarschijnlijk. Je had kanker.
Moest ik je laten opereren? Moest ik je chemotherapie geven? Moest ik het aankijken?
Gekozen voor aankijken, operatie was zwaar en je was al wat ouder. Chemotherapie zou alleen maar de groei remmen, je werd er zoiezo ziek van, was dat het waard om het te remmen?
Ik vraag me af, heb ik de goede keuze gemaakt? Had ik de chemo niet kunnen doen?
Je karakter werd snel anders, ik schoof het af op het warme droge weer, dan weer dat je misschien je dag niet had, ik zag het verkeerd het kon niet.
De hoefsmid kwam, speciaal beslag voor je hoef en je atrose. Dit was niet meer nodig, hij zag dat je was veranderd, je was niet meer het paard dat ik kende.
Vrijdag gebeld met alles wat ik kon bedenken je beter te krijgen, niemand kon je helpen helaas.
Zaterdag op stak de knoop doorgehakt, ik moest je laten gaan, je had pijn, het was niet eerlijk om je te laten leven voor mij.
Die maandag heb ik je laten gaan, je bent ingeslapen door onze vaste dierenarts. Iemand die foto’s kwam maoen van ons afscheid, wat was het mooi, maar wat was het ook lastig
Lieve lieve cassis, als ik 1 ding kon wensen was dat ik kon toveren, dat ik de tumor kon verwijderen, dat er niks met je aan de hand was, ik mis je mooie rustige karakter maar o zo duidelijk wanneer je het ergens niet mee eens was.
Het was een rollercoaster voor de tijd dat ik je had, maar wat ben ik dankbaar dat je bij mij bent geweest, wat ben ik trots op je hoe sterk je je hield.
Ik mis je en ik ga je nooit vergeten. Het is nu 3 weken terug maar wat is het nog kort, alsof het gisteren is gebeurt.
Je werd geprikt en je ging meteen liggen, met de narcose was je al weg, een operatie had je nooit kunnen overleven, ik heb de goede keuze gemaakt.
Het gaat je goed mooie meid, nu ben je bij muchie, samen kunnen jullie de hele wereld aan.
heel veel sterkte 
Wat een prachtige foto's zijn er nog gemaakt.. Je hebt een goede beslissing gemaakt en ik weet zeker dat ze je dankbaar is. 
Wat verschrikkelijk.. 
