Geplaatst Vier jaar geleden is mijn pony overleden, een pony die ik al bijna mijn hele leven kende. Net als menig ander, had ook ik na zijn overlijden zijn staart afgeknipt om iets moois van te laten maken. Ik vond het echter veel te moeilijk dit te laten doen, dus stelde ik het steeds uit.
Nu besloot ik van het weekend, na het zien van oude foto's, dat ik nu toch echt er een sieraad van wilde laten maken. Mijn moeder had recent (een paar maanden geleden) de tas met de staart nog in handen gehad, dus, samen zoeken en dan zouden we 'm zo vinden. En toen bleek dat er iets verschrikkelijk mis was gegaan.
Mijn moeder had de staart al jaren in bewaring liggen, en toen ze recent aan het opruimen was geweest met mijn opa, had ze mij een bericht gestuurd over de staart en nog andere dingen, ter herinnering, dat ik die op kon halen wanneer ik wilde. Waarschijnlijk heeft ze die toen dus ergens aan de kant gezet zodat we het tegen die tijd makkelijk konden vinden. Echter is mijn opa is bijna blind, en mijn moeder soms wat impulsief met schoonmaken en weggooien...afijn, we kunnen de staart niet meer vinden.
Mijn moeder is vandaag de hele dag bezig geweest met alle dozen openen, maar alle spullen waar ze mij over had geappt, waaronder dus de staart, kan ze niet vinden. Hoogstwaarschijnlijk heeft mijn opa de tas met de staart (en de andere dingen) weggegooid, denkende dat het bij de troep hoorde die ze weg aan het gooien waren.Mijn moeder voelt zich uiteraard verschrikkelijk, en heeft aangeboden te betalen voor een mooi schilderij van mij en mijn overleden pony, dus dat is heel fijn. Ik heb echter nooit goed rouw gehad over mijn pony, en ga nu in een bliksemvaart door de hele rouwcirkel heen. Ik wist altijd dat ik kon wachten op de dag dat ik klaar was om verder te gaan in het rouwproces, maar nu blijkt dat datgene wat ik als steun wilde gebruiken - zijn staart, en een mooie ring met zijn haar - voor eeuwig weg zijn. Ik voel me zielsverdrietig.
Ik probeer echter een beetje vooruit te blijven kijken - een mooi schilderij voor aan de muur. Dit bericht is daarom tweedelig. Ik wil ten eerste heel graag aanraders voor mensen die een mooi schilderij kunnen maken van mij en mijn pony, op basis van foto's. Prijs wil ik niet te veel over tobben, een sieraad was ook niet goedkoop geweest en daar komen mijn moeder en ik wel uit. We willen gewoon een mooi aandenken.
Verder weet ik dat bokt heel fijn kan zijn wat betreft steun, dus ik wilde het ook graag even opschrijven en delen. Hopelijk helpt dat wat met de rouw die ik nu weer opnieuw zo hevig voel.
En als laatste: lieve D-Day, ik mis je.
.
