Geplaatst Campanile HRL 4-7-2009 ~ 29-3-2017
En dan Narvika, waar moet ik toch beginnen? Mijn maatje, die rots in de branding die ik zo hard nodig had, een trut met een liefde voor kinderen en eten. Stiekem had ik je nog heel hard nodig maar het was genoeg geweest. Je had teveel pijn. Je lag veel, niks was nog leuk. Het samen rennen door de wei niet, het wandelen waarbij jij je in de berm liet vallen en bijna de sloot in valt omdat je wou rollen niet. Zelfs je grote hobby schilderen bracht jou die plezier niet meer. 2 jaar lang op vervroegd pensioen en lekker knuffelen omdat je nog zó graag wou. Maar nu was het teveel. Wat moesten ik en mam huilen, en van jou mochten we niet weg omdat je ons wou troosten. Zonder jou had ik die depressie niet doorstaan, want elke dag opstaan met een doel wat mij zo blij maakte gaf mij die duw die ik zo hard nodig had. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor zo’n leermeester♡
Narvika van Hayemaheert 12-5-2001 ~ 24-4-2018
de onderste zijn genomen door Drawnhorse fotografie waarvoor ik nog steeds dankbaar ben dat ze zo last minute kon komen om een laatste wens vast te leggen
