
Maar die maandag morgend 9 april vergeet ik nooit meer.
Ik werd gebeld dat je zware koliek had en in shock ging en totaal uitgeput was.
Dierenarts was er direct en gaf je medicatie. Waar je goed op reageerde. De koliek was in de Loop van de dag voorbij. Maar je stond er nog heel apatisch bij. De dierenarts kwam terug. Je bloedcirculatie was echt niet goed. Hiervoor kreeg je medicatie. Waar je heel goed op reageerde. Je stond er de dag erna smorgens vrolijk en alert bij. En wilde graag eten.
Tijdens mijn middag pauze kwam ik nog even kijken. Maar toen ik je zag staan wist ik eigenlijk al genoeg. Het ging niet meer. Je stond zwaar te zweten en te ademen en liep achterwaarts in rondjes en verloor met momenten je evenwicht. Je was totaal gedesoriënteerd.
De dierenarts kwam met spoed. Maar het was echt niet goed. Je bloedcirculatie was ronduit slecht en je had een embolie gekregen. Je werd al blind hierdoor en kon amper je evenwicht houden.
Toen mocht je van mij gaan. Dit kon ik je niet aandoen. Je bent in mijn armen zachtjes heengegaan. Maar meid ik wilde je nog zoveel zeggen nog zoveel knuffelen. Ik wilde nog zo graag enkele jaartjes met je.
Maar je tijd was er. Je bent terug bij je maatje loeki.
Mis je

