Geplaatst 01-03-2018: 's ochtends vloog ik terug vanaf Innsbruck naar Amsterdam. Ik ben met mijn vliegangst helemaal alleen terug gevlogen. Eenmaal op Schiphol een telefoontje van mama. Stress niveau schiet weer omhoog. De rendac kon niet op zaterdag komen en haar vervoeren naar de kliniek was geen optie. De laatste keuze was dus vandaag eind van de middag. Daar sta je dan midden op Schiphol hopeloos. Maar ja dit moest gebeuren. In de trein gesprongen en toen eindelijk om 15:15 op het station. Racend naar huis en snel naar mijn meisje toe. Half uurtje bij haar geweest toen de dierenarts al verscheen. Super dierenarts, alles werd goed uitgelegd en toen moest het toch echt gebeuren. De dierenarts zou haar na de spuitjes overnemen, maar hier was al geen tijd meer voor. Yjorin viel al neer. 01-03-2018 om 16:15 is mijn lieve meisje overleden, ze heeft hard gevochten maar ze was op. 1 jaar en 10 maand van haar mogen genieten, maar het is beter zo voor haar.
Only know you love her when you let her go
Kortgeleden heb ik mijn lieve merrie ook door hoefbevangenheid moeten laten inslapen, het is zo'n vreselijke ziekte en het kan zo hard achteruit gaan. Het is zo vreselijk moeilijk om je beste vriendin/maatje te moeten laten gaan, maar dit was het enige dat je nog kon doen voor haar. Gelukkig heb je nog altijd mooie foto's en herinneringen om aan terug te denken. 
