Geplaatst Woensdag 5 augustus is mijn lieve maatje Loran ingeslapen. 14 februari 2015 begon ik met jou te verzorgen. Eerst moest je niks van mij hebben, uiteindelijk kon ik alles met je. Van los met mij mee lopen, na heerlijk ontspannen rijden. Wat is dat vreselijk zeg, het laten inslapen. Nu is dat niet het ergste want nu heeft hij rust en geen pijn meer. Alleen het gemis... ik wist niet dat het zo heftig kon zijn...
Nu nog, elke dag, tranen in mijn ogen.
Een klein overzichtje van hoe we begonnen tot het eind...
Ooit begonnen we zo met rijden...
Besloten mee te doen met een wedstrijdje...
En daarna nog 1 & had ik je super lopen
Ooit... wou je niet bij mij komen in het land...
En stonden we een paar maand later zo samen te knuffelen
Kreeg je een mooie nieuwe deken
Hield ik een kleine fotoshoot met jou, wat kon je ook sjouwen!
Hadden we samen buitenritjes
En gekke momenten
Toen werd je helaas ziek
en was ik er dagelijks 2x voor je medicijnen en samen knuffelen
Zijn we naar een nieuwe plek gegaan, waar je lekker in het volle gras kon staan, samen met je maatje
Je knapte op en we maakte weer samen ritjes
Tot helaas ons laatste ritje, waarin je je super liet rijden.
Ik mis je lieverd
Bedankt voor het kijken...
Mooi paardje was ie 
. 
