Geplaatst Zoveel woorden wil ik zeggen, maar het lukt gewoon niet. Ik kwam er een paar dagen geleden achter... Laten we maar gewoon beginnen met het verhaal.
Ik was 2 toen ik voor het eerst naar een boer met paarden ging, ik mocht nog niet rijden maar vond paarden al gewoon geweldig. Elk jaar gingen we, ik, met mijn tante, nicht, oom, en hun hond en uiteindelijk ook mijn hond. Jaren vlogen voorbij, totdat ik 7 was, en mocht rijden. Ik ging met mijn tante een stapritje maken, op Mikey. Die ondeugende Mikey vond het nodig om toch even te draven en ik viel er bijna af! Ik was meteen verkocht. Elk jaar kwamen we daar 2 weken en ik reed elke dag op Mikey. Het was mijn vakantie verzorgpony. Mikey was een lieve ondeugende Haflinger uit 2000. Toen ik 12 was, ging ik op vakantie met mijn ouders en kon niet naar daarheen. Het jaar daar op was mijn tante aan het verhuizen en konden we ook niet. Ik was zo blij toen ik dit jaar weer kon! Het was wel anders. Ik was zonder mijn oom en mijn tante had een stuk minder geld. Maar dat vond ik niet erg, eindelijk zag ik Mikey weer! De eerste dag zeurde ik totdat ik naar Mikey kon. En het mocht. We reden naar het huis van de boer waar Mikey en nog een andere Haflinger stond. We belde aan bij de boer en een vreemde vrouw deed open...
Ik kreeg een raar beeld, zou de boer overleden zijn? De vrouw vertelde alles, en mijn gedachte klopten. Het eerste wat ik wou weten is, is Mikey er nog? Ik rende naar de stallen en ze waren leeg. Vies, oud en leeg. Ik barste in tranen uit. Mikey was weg. Niemand wist waar. De vrouw kende de boer niet, en waarschijnlijk zijn de naar de paardenmarkt gegaan. Wat zullen ze verdrietig zijn geweest. Mijn lieve Mikey... Weg.
We racete naar de paardenmarkt om te vragen of ze een Haflinger genaamd Mikey hadden verkocht. En wat die man zei vergeet ik nooit.
Ik kon het niet geloven, mijn lieve, trouwe vriend naar de slager... Het kon gewoon niet...
Helaas geen foto's van Mikey, omdat de boer dat niet wilde, en ik heb nogsteeds respect voor hem.
Mijn lieve lieve lieve lieve lieve Mikey. Ik zal je nooit vergeten. Het eerste paard waar ik ooit op zat...
Als ik dit typ kan ik het nog niet geloven.
Vaarwel mijn lieve Mikey, ik zal je nooit vergeten. Altijd in mijn hart
Lieve Mike, stay strong, we zullen elkaar nog wel een keer zien...
