Geplaatst 
Fuego 01-01-01, 03-05-2016
Het feit alleen al dat ik dit topic aanklik en schrijf doet me weer traantjes laten. Jeetje zeg, nooit gedacht dat dit nu al nodig was.
Maar wat had je een pijn ventie en wat voelde je je niet tof daar op de IC in Utrecht
Vrijdagmiddag 29 april rond 16.45 uur kreeg ik een berichtje dat Fuego in zijn uitloop lag tijdens het voeren. Gaucho hier op bokt was al op stal en is meteen met hem naar de DA gegaan (die hebben wij op stal). Buscopan en pijnstilling erin, maar terug in zijn eigen stalletje wilde Fuego weer gaan liggen en werd besloten naar Utrecht te gaan. In Utrecht het ene na het andere onderzoek en een buikpunctie. Die was erg slecht en Fuego moest geopereerd. Overlevingskans was toen 20% Ik ben er toen ook heen gereden. Tijdens de operatie vond de chirurg een stuk afgestorven dunne darm van 50 cm. De plek waar de darm was afgestorven was niet gunstig: het was precies de overgang naar de blinde darm. Stuk is verwijderd en om 1.15 uur kwam Fuego bij uit de narcose.
In eerste instantie was hij stabiel. Reflux viel mee en alle waardes waren normaal. Zaterdagavond mocht hij zelfs al weer op rantsoen en lieten we hem tevreden achter met een pluk hooi en een paar wortels. Zondag ging hij nog een stapje vooruit en mocht hij 's middags van het infuus. Ik ging hem zondagavond nog een nachtzoen brengen, en toen ging het mis. Happen en slaan naar zijn buik en flemen. Dit ging zo snel dat hij na 15 minuten al lag. DA erbij en weer voor onderzoek. Geen reflux, maar zijn darmen voelden niet goed. Terug aan het infuus en weer een vreselijke nacht van afwachten en hopen. Maandagmiddag waren we er weer en hij leek iets te zijn gestabiliseerd. Maar hij vond het niks in die stomme stal met de muilkorf om. Hij mocht er even uit om te wandelen en we zagen hem opbloeien. Weer lieten we je achter tussen hoop en vrees.
Maandagochtend om 7.00 uur belde de kliniek. Het was weer helemaal mis en Fuego moest weer onder het mes. 8 liter reflux en heftige koliek. Met spoed naar Utrecht dus. 10 minuten in de operatie kwam de anesthesist naar boven. Alles zag er goed uit, maar zijn dunne darmen werkten niet. De kans dat hij het zou overleven als ze hem nu zouden helpen met het doorduwen van het voedel was 20% en zou een nog zwaardere IC periode opleveren. Dat wilde we hem niet aandoen en hebben we hem besloten in te laten slapen.
Ventie vent, wat ga ik je ongelooflijk missen. Je was een stabiele factor in mijn leven en mijn dagindeling draaide voor een heel groot deel om jou en het op stal zijn. Wat hebben we een gave dingen mogen doen in de tijd dat ik samen met je was en wat zijn we ontzettend naar elkaar toe gegroeid. Wat een lol hadden we met het bossen, strand, bootcamp, trail, pleasure (bleegh dat langzame gedoe he poown?!
), natuurlijk reining waarin we echtwel de 68 zouden aantikken als we wat meer tijd hadden gehad, landhangen, paddocksjeezen en al die andere maffe acties die jou zo bijzonder maakte. Supermooie herinneringen die ik voor altijd bij me zal dragen.
Ik wil Gaucho ontzettend bedanken voor de kans die ze me heeft gegeven dit bijzondere paard in mijn hart te sluiten.
En Fuego: het ga je goed daarboven man, kick some ass and slide on!
Ik had net m'n tranen weer een beetje onder controle.. 
