Na aanleiding van mn vorige topic zal ik hier het verhaal sluiten.
[ITP] 30 jaar, en nog zo sterk.
Jordy mocht maar liefst 30 jaar worden, ik heb hem 8 jaar als mn beste vriendje mogen noemen. En dat zal hij hoe dan ook, zeker blijven!
Ik heb Jordy gekregen toen ik 8 jaar oud was, toen hij de trailer af liep wou ik deze pony helemaal niet! Hij was groot en eng! heel anders dan mijn shetlander toen die tijd. Maar toen ik hem vast had, ik was verkocht..


We zijn ontzettend veel naar elkaar toegegroeid, jordy was een eenkennige pony en trok veel naar mij toe. Ik reed elke woensdagmiddag lesjes met hem en ik wou graag wat wedstrijden starten. Veel bixie gereden, maar het crossen was toch ons ding.

Ik ben afgelopen jaar met Jordy nog 2e geworden op de friese kampioenschappen. en onze allerlaatste wedstrijd een mooie 1e plaats als snelste combinatie!!! Jordy mocht je echt niet uitpoetsen, ondanks dat het een hackney was, was hij heel allround ! Rondje met de concourswagen mocht dan ook zeker niet ontbreken.

Veel ups en downs met hem gehad, hij heeft me overal doorheen geholpen.

Maar hij liet dit winter merken dat hij toch echt op was. Zijn koppie wou nog zo graag, maar zijn lichaam was hoe dan ook op. Hij wou dan ook alleen nog maar eten als ik bij hem was, en dat had ik er ook zeker voor over en elke dag zat ik naast hem zodat hij kon eten. Gisterochtend, mijn vader riep me: "Magda je moet even bij jordy kijken, hij doet vreemd in zijn box" Ik naar achter lopen, Jordy heeft van half 9 tot half 11 geprobeerd om op te gaan staan, maar zijn achterbenen waren te zwak. Hij kon echt niet meer, en hij is uitzichzelf in vrede heen gegaan. Hij had geen pijn. Jordy deelde de box samen met mijn andere pony Diablo en die lag naast hem toen Jordy is heengegaan. Die bleef ook echt bij hem. Ik ben Jordy zo ontzettend dankbaar wat hij mij heeft gegeven en ik heb het hem met alle liefde terug gegeven.
Bedankt topper.


01-01-1986 * 25-03-2016
https://www.youtube.com/watch?v=8CJ16EN5zs8