
4 weken geleden kreeg Lady een hersenbloeding, ik dacht echt dat dat het einde was. Maar ze kwam er na 2 weken weer bijna helemaal boven op, buiten een spier in het linker achterbeen die niet helemaal meer mee deed was ze weer de oude en mocht ik zelfs weer voorzichtig gaan rijden, lekker veel rechtuit stappen dan zou ze er weer helemaal boven op moeten komen.
Na 2 weken onzekerheid had ik ineens weer zo veel hoop, vorige week zaterdag had ik dan ook weer gereden en wat was dat weer fijn! Mijn mooie Lady die zo graag weer wou lopen.
Tot afgelopen dinsdagavond, ik kwam op stal en zag meteen dat het mis was, Lady had dit keer gaskoliek. Weer de dierenarts erbij en na wat medicijnen leek het even goed te gaan. Helaas ging het een uur later weer veel slechter weer de dierenarts erbij en hopen dat ze de nacht pijnloos doorkwam. Helaas was dat niet zo en de volgende ochtend had ik eigenlijk maar een eerlijke keuze voor Lady, in laten slapen.
Het voelt allemaal zo onwerkelijk

Nooit geen Lady meer..
Ze zeggen wel eens je beseft pas wat je hebt als je het kwijt ben.. zo voelt het op het moment voor mij, ik wil haar zo graag weer terug, mijn alles, mijn soulmate, mijn meisje..





Afgelopen zomer op het strand.

Foto van vorige week zaterdag, de laatste foto van ons samen, deze foto gemaakt om mijn geluk te delen omdat het weer beter ging met Lady..
Lady heeft 24 jaar mogen worden.
Bedankt voor alles lieve Lady.. ik mis je zo
