Geplaatst 
Ik kan nog steeds niet begrijpen dat je echt weg bent, dat we geen nieuwe herinneringen meer gaan maken. Ik weet dat ik dankbaar moet zijn dat we samen 17 jaar aan prachtige herinneringen heb gemaakt, maar het is niet genoeg. Ik zal altijd meer van jou willen hebben.
Je was de pony die niet te stoppen was, altijd fit en gezond, vrolijk en lief, altijd voorzichtig en zo betrouwbaar. Mijn leven is niet altijd even stabiel geweest, maar jij was het anker dat me staande wist te houden. Bij jou kon ik mijn zorgen en angsten loslaten en gewoon zijn. Je was de pony die me nooit achter zou laten, die nooit dood zou gaan. Elk jaar werd je mooier en gespierder.
Je leeftijd was gewoon een nummer waar niemand zich iets van aantrok, jijzelf al helemaal niet. 24, 25, 26, het maakte allemaal niet uit, jij bleef even snel galopperen, net zo gemakkelijk springen en hogere dressuuroefeningen, daar draaide je je hand niet voor om. Je had de wil om te gaan, dus ging je
Helaas is niets voor eeuwig, behalve de liefde voor jou in mijn hart. Ik wil dit topic niet gebruiken om uit te wijden over waarom we je hebben moeten laten gaan, behalve dat het de beste beslissing voor jou was. Je hebt ons 17 jaar lang alles gegeven wat je kon en zoveel meer.
Het was onduidelijk of je pijn had, want je deed alles nog wat we van je vroegen, maar het begon elke dag duidelijker te worden dat je het voor ons deed en niet meer omdat je écht wilde. We wisten dat de tijd was gekomen om je los te gaan laten. Met dank aan een goede vriendin en haar vriendin hebben we nog prachtige foto's kunnen maken.
En nu... nu is het stil om me heen. Geen anker meer om me staande te houden, geen rots in de branding. Alleen ik en de leegte die je achter hebt gelaten. Er zijn dagen dat het verlies minder pijn doet, dat de herinnering aan jou aanvoelt als een warme lentebries en dan zijn er de dagen dat het voelt alsof mijn hart wordt samengeknepen, ik bijna geen adem kan halen en de tranen over mijn wangen rollen.
Er zal altijd een deel van mij zijn, die alles van jou zal missen...
High Fidelity Bian
1989-2015
