Geplaatst Het heeft even geduurd voor dat ik er wat over kon schrijven. Maar ik wil toch nog een laatste keertje het allermooiste wat ik ooit gehad heb in the picture zetten. Gewoon omdat hij dit verdiend.
Billy was al een tijdje niet zichzelf, at niet helemaal lekker en hoestte veel. Omdat ik het niet vertrouwde is er een dierenarts bij gekomen. Die dacht in de eerste instantie dat het een keel ontsteking was en daar is hij voor behandeld. Door de pijnstilling leek hij wel beter te gaan eten. Maar hij bleef alsnog afvallen. Deze medicijnen verhielpen echter niet de problemen van het hoesten. De dierenarts is nog 2 keer geweest, onderzoeken verricht maar konden nog steeds geen duidelijke oorzaak vinden. Op zondag 26 april kwam ik op stal en zag ik dat zijn koker helemaal opgezwollen was. Toen meteen de dierenarts gebeld die hem vocht af drijvers heeft gegeven en extra pijnstilling toen woensdag. Dan zouden ze een scopie komen maken. Toen de DA de scopie aan het maken was en in de luchtpijp en longen kwam zag hij daar allemaal resten van voedsel zitten. Bil zijn strottenhoofd was verzakt waardoor de luchtpijp en de slokdarm niet meer goed van elkaar afgesloten waren. Dus bij elke hap eten kwam het daar terecht, wat dus ook het hoesten veroorzaakte. Deze aandoening zou alleen maar slechter worden en niet beter. Aangezien hij niet meer kon eten zonder pijnstilling heb ik helaas de keus moeten maken hem in te laten slapen. Dit is op 5 mei gebeurd.
Samen met Bil kon ik de wereld aan. Zoveel wijze lessen van hem heb ik geleerd. Elke keer op wedstrijd maakte hij me weer trots als we met winst en prijzen thuis kwamen. Zo opvoedend en beschermend hij was over al het jonge grut in de groep. Het vertrouwen dat wij in elkaar hadden was onbeschrijfelijk. 6 mooie jaren ben je van mij geweest, en ik kan met trots zeggen dat waren de mooiste jaren van mijn leven.
Ik zal je nooit vergeten maat, het gaat je goed daar boven
Ontzettend veel sterkte gewenst 
