Ik streel je zachtjes over je hoofd,
maar protesteren doe je niet.
Nog even kriebel ik zachtjes door jouw haar,
maar geen enkele spiervezel van jou schreeuwt mij om meer.
Voor de laatste keer neem jij een diepe teug lucht en bries je dit uit.
De allerlaatste keer dat je hart nog klopt, het laatste wat nog niet gestorven is.
Maar vechten doe je niet,voor jou is het nu goed geweest.
Echt vechten deden we al een poos niet meer.
De strijd die ik voor jou geleverd heb was al maanden verloren.
De strijd tegen alles en iedereen, tussen goed en kwaad en tussen leven en dood.
Ik hoop dat je me vergeeft dat ik de hoop had opgegeven,
dat ik er niet eerder een zooi van heb gemaakt.
Dat ik heb gesmeekt om een einde, want dit was jij niet.
Het spijt me dat jouw laatste dagen alleen maar draaiden om mijn verdriet.
Het spijt me, vergeten kan ik niet.
Allerliefste snuit, zorg je goed voor pap?
