Morgen is het alweer twee jaar geleden dat ik mijn Nevaeh Ddu, na een noodlottig ongeval waarbij ze haar been brak, heb moeten laten gaan. Twee jaar zijn alsnog voorbij gevlogen, volgende maand zou ze drie zijn geworden en om heel eerlijk te zijn kan ik me inmiddels wel voorstellen hoe zij ontwikkeld zou zijn, mede door haar kleine broertje Damarae. Ze zou zeker een pracht van een pony geworden zijn en ik zie onszelf de gekste dingen samen doen!
Helaas.. Het blijft bij dromen, want zij werd veel te jong uit het leven gerukt, zij mocht maar 11 maanden oud worden, maar als iemand met volle teugen van het leven genoot dan was zij het!
Samen met alle trouwe Bokt Nevaeh fans van toentertijd wil ik haar toch weer herdenken dit jaar.

Klein en dapper de wereld ontdekken!

Fotomodel spelen moet wel met fotograaf als baasje!

De wereld eens bekijken vanuit een andere standpunt!

Meedoen met 'grote-pony-dingen'!

De kunstjesdoos opentrekken!

De puber uithangen bij moeders!

Die eeuwige bal, blijft geweldig!

Genieten van alle mooie momenten in het leven, zoals in het avondzonnetje dutten!

Sneeuwpret niet uitgesloten!

Bedankt lieve Nevaeh voor alle mooie momenten in de 11 maanden dat je hier mocht zijn! Dankzij Heaven en Damarae zie ik nog dagelijks veel van je terug.

