Laatst las ik mijn laatst gemaakte topic over Estada nog eens door.
Daar werd gezegd.. ik ben benieuwd hoe je er over een half jaar op terug kijkt.
Ik kan jullie zeggen.. het is zwaar en het wordt elke dag zwaarder.

De eerste maanden heb ik bijna geen last gehad maar de laatste tijd, druk buiten het werk en op het werk en ja.. dan komt het gemis.
Mijn uitlaatklep.. ik kon alles bij haar kwijt en ze is weg.
Dan komt het wel even hard binnen, wat leidt tot huilbuien en dromen in de nacht.
Ik mis haar vreselijk en dacht dat het misschien zou helpen om een mooi filmpje te maken van wat foto's en filmpjes die ik op het einde nog van haar heb gemaakt. Ook onze laatste wandeling heb ik erin verwerkt. Wat ben ik blij met het bewegende materiaal. Alleen al het geluid van haar hoefjes op het beton zorgt voor tranen in mijn ogen.
Ik hoop dat jullie haar nog niet vergeten zijn.
https://www.youtube.com/watch?v=b0bkwgF ... e=youtu.be