Er kwamen meerdere paarden, voornamelijk merries. En natuurlijk werd er gefokt en zorgde Wander ervoor dat er veel veulens op de wereld kwamen (twee van zijn dochters zijn nog in ons bezit). We konden hem gerust tussen de merries en de veulens in het land laten staan. Hij was zo lief voor alles en iedereen!
De jaren vlogen voorbij en zo werd Wander langzamerhand een dagje ouder. Uiteindelijk heeft mijn opa in 2006 de keuze gemaakt om Wander in te laten slapen. Wander had pijn en kon nauwelijks nog eten. Als er iets was wat mijn opa niet wou, dan was het dat een dier pijn leed. Wander heeft 26 jaar oud mogen worden.
Op 20 februari 2015 is mijn opa overleden op 73 jarige leeftijd. Wander en mijn opa hebben een prachtige tijd achter de rug.

Nog even een foto van Wander, mijn opa en zijn prachtige koets
