Geplaatst Ik mis mijn aller eerste paard, mijn trots, mijn knapperd, alweer meer dan een jaar. En het gemis word niet minder.
Er is geen enkele dag geweest dat ik niet aan hem denk.
Door 1 stom ongeluk is het klaar, waarom moeten wij nou die pech hebben? Kan 'pech' niet gewoon de wereld uit?
Chieko is vorig jaar 6 november overleden aan een gescheurde buigpees dmv een ongeluk.
En hoe toevallig, ik kwam afgelopen 6 november een complete kopie van hem tegen op een manege, echt precies!
De 4 witte beentjes, wilde manen, 1.60 hoog, lief koppie, zelfde bouw.
En toen realiseerde ik me hoe erg ik je mis, kanjer.
Tot ooit, ik hou van je.
