Inmiddels is het een jaar geleden dat ik mijn vriend Tiran moest laten inslapen. Hij was heel zwaar hoefbevangen van de Cushing, en had nog andere klachten waardoor wij destijds besloten hebben dat het zo niet langer kon. Alles geven, kosten noch moeite sparen is helaas niet altijd genoeg...
Tijd heelt alle wonden zeggen ze wel eens, maar hier zullen nog heel wat jaren voor nodig zijn. Omdat ik graag even bij hem stil wilde staan heb ik een filmpje in elkaar geknutseld. Daar ben ik wel even mee bezig geweest, ik had zoiets nog nooit gedaan, maar al met al vind ik het best mooi geworden. De titel doet vermoeden dat alles op chronologische volgorde staat, maar dit is niet zo. Zo is bijvoorbeeld het eerst stukje rijden de eerste keer na heel lang herstel van een blessure, een jaar voor zijn overlijden. Niks rijkunstigs aan, maar voor mij was dit een belangrijk moment. Het is namelijk nooit zeker geweest of ik ooit weer de eer zou hebben in zijn zadel plaats te nemen. Gelukkig was het helemaal goed gekomen en hebben we nog van een aantal heerlijke ritten kunnen genieten. En nu genoeg gebabbel, hier komt ie:
Wie van begin tot eind gekeken heeft, bedankt. Hopelijk vond je het de moeite waard.