Geplaatst Maar die naam paste bij haar, ik zou zelf nooit een andere naam voor zown lieve merrie kunnen verzinnen. Zij heeft me heel erg veel geleerd, bijna niemand kon haar berijden omdat ze een soort ''afwijking'' had, toen ze nog jong was is ze kapotgefokt, zo veel veulens ter wereld gebracht dat haar lichaam ervan kapot ging alsware.
Ze sloeg haar voorbenen met een boogje naar buiten en haar achterbenen over elkaar heen, daardoor liep ze voornamelijk uitgestrekt (op foto's te zien), de galop gooide ze belachelijk hoog op, maar ik was aan haar gangen gewend, als ik nu op mijn huidige paardje in galop zit is het toch soms heel erg raar.
Dit jaar heb ik mijn laatste rit met haar gemaakt, dat was met de paarden4daagse in Epe, mijn vriend is vrachtwagenchauffeur en heeft hiervoor speciaal 1 week vakantie op genomen en reed ons elke dag heen en weer.
Het was wel altijd oppassen met haar, ze raakte snel kreupel of liep gewoon niet lekker, toen was het lot toch aangebroken en ging de kreupelheid niet meer over, ze zou eigenlijk altijd pijn blijven houden en dat kon haar niet aangedaan worden.
Altijd zo energiek ondanks haar 22 jarige leeftijd, in het bos was het alleen maar harder harder harder tot je haar op een gegeven moment bijna niet meer kon houden, ze wou zo graag maar toch blijf je bij jezelf altijd denken : ''gaat dat wel goed met haar been'', altijd links voor.
gelukkig heeft ze nu geen pijn meer, ik mis haar nog elke dag
R.I.P. Wesley, ik zal altijd trots op je blijven
even wandelen met mijn lieve vriend
als soort van zorro verkleed haha
niets aan de hand met dat been....
