Geplaatst Om maar gelijk te beginnen,
Ik heb 2 jaartjes twee super leuke hafjes mogen verzorgen.
Hoe het begon..
Ik was opzoek naar een verzorgpony na dat mijn vorige verkocht werd (al naar 4 weken)
Ik zag een advertentie van een vriendin van mijn vriendin..
zij zocht ook een verzorgpony, ik stelde voor om samen wat te zoeken
Al snel kreeg zij een reactie van iemand die 2 paarden verzorgde voor een oud mannetje
ze bood ons 2 leuke hafjes aan (wel 18 km verderop in the middle of nowhere
)
Ze zou er altijd bij zijn en ons lessen geven etc
Dus wij helemaal enthousiast gaan kijken we hadden een regeling met onze ouders gemaakt en het was allemaal helemaal super.. de eerste keer moesten wij zeg maar ons paard kiezen .. er was de grote stevige en stoere Walter die op stal stond en de kleine magere Alfa hij stond in de bak(die altijdopen was) ik voelde me aangetrokken door het kleine magere (30 jarige) beesje.. mijn moeder was het er totaal niet mee eens maarja.. uiteindelijk gaf ze me toch gelijk
maar tussen die vrouw en de dochter van de eigenaar klikte het niet helemaal en ineens verdween ze we hebben besloten om contact te houden met de dochter van de eigenaar.
maar Walter was niet te rijden zonder begeleiding en ik deed een beetje vrijheids dressuur met alfa het meisje waarmee ik deze ponys verzorgde had er geen zin meer in en ging weg.
Ik stond er dus alleen voor, mijn ouders wouden wel voor mij rijden
ik had het super leuk met de paarden ook al was Walter een erge klier.. ik kon hem wel longeren en wat oefeningen mee doen.. af en toe beet of trapte hij wel maar dat kon niet anders.
met alfa had ik een echte klik we konden alles met elkaar en begrepen elkaar
Ik heb nog nooit zo iets met een paardje gehad.
Op een dag kreeg mijn moeder telefoon van de dochter van de eigenaar..
De ponys worden verkocht, je kunt morgen afscheid nemen.
Of zeg maar tegen isis dat alfa dood is
mijn moeder zei .. NEE dat doe ik niet
ik vertel gewoon de waarheid en morgen komen we afscheid nemen
zo gezegd zo gedaan we kwamen die donderdag naar Zelhem en afscheid genomen
(Alleen maar tranen) die dag daarna toen ik op school zat zijn ze mee genomen
Ik heb er niks over gehoord waar ze waren etc (3 maand lang)
Een aantal dagen geleden heb ik te horen gekregen dat walter bij een handelaar was
en mijn lieve alfa is overleden op 31 jarige leeftijd
hij is al meerdere malen erg ziek geweest maar door hem goed te verzorgen kwam het gelukkig elke keer weer goed
Genoeg gekletst nu even wat plaatjes om alfa te herdenken
RESPECT ALS JE DIT HELEMAAL GELEZEN HEBT
Ik heb 2 jaartjes twee super leuke hafjes mogen verzorgen.
Hoe het begon..
Ik was opzoek naar een verzorgpony na dat mijn vorige verkocht werd (al naar 4 weken)
Ik zag een advertentie van een vriendin van mijn vriendin..
zij zocht ook een verzorgpony, ik stelde voor om samen wat te zoeken
Al snel kreeg zij een reactie van iemand die 2 paarden verzorgde voor een oud mannetje
ze bood ons 2 leuke hafjes aan (wel 18 km verderop in the middle of nowhere
)Ze zou er altijd bij zijn en ons lessen geven etc
Dus wij helemaal enthousiast gaan kijken we hadden een regeling met onze ouders gemaakt en het was allemaal helemaal super.. de eerste keer moesten wij zeg maar ons paard kiezen .. er was de grote stevige en stoere Walter die op stal stond en de kleine magere Alfa hij stond in de bak(die altijdopen was) ik voelde me aangetrokken door het kleine magere (30 jarige) beesje.. mijn moeder was het er totaal niet mee eens maarja.. uiteindelijk gaf ze me toch gelijk
maar tussen die vrouw en de dochter van de eigenaar klikte het niet helemaal en ineens verdween ze we hebben besloten om contact te houden met de dochter van de eigenaar.
maar Walter was niet te rijden zonder begeleiding en ik deed een beetje vrijheids dressuur met alfa het meisje waarmee ik deze ponys verzorgde had er geen zin meer in en ging weg.
Ik stond er dus alleen voor, mijn ouders wouden wel voor mij rijden
ik had het super leuk met de paarden ook al was Walter een erge klier.. ik kon hem wel longeren en wat oefeningen mee doen.. af en toe beet of trapte hij wel maar dat kon niet anders.
met alfa had ik een echte klik we konden alles met elkaar en begrepen elkaar
Ik heb nog nooit zo iets met een paardje gehad.
Op een dag kreeg mijn moeder telefoon van de dochter van de eigenaar..
De ponys worden verkocht, je kunt morgen afscheid nemen.
Of zeg maar tegen isis dat alfa dood is
mijn moeder zei .. NEE dat doe ik niet
ik vertel gewoon de waarheid en morgen komen we afscheid nemen
zo gezegd zo gedaan we kwamen die donderdag naar Zelhem en afscheid genomen
(Alleen maar tranen) die dag daarna toen ik op school zat zijn ze mee genomen
Ik heb er niks over gehoord waar ze waren etc (3 maand lang)
Een aantal dagen geleden heb ik te horen gekregen dat walter bij een handelaar was
en mijn lieve alfa is overleden op 31 jarige leeftijd
hij is al meerdere malen erg ziek geweest maar door hem goed te verzorgen kwam het gelukkig elke keer weer goed
Genoeg gekletst nu even wat plaatjes om alfa te herdenken
RESPECT ALS JE DIT HELEMAAL GELEZEN HEBT
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7. Uitslovertje
8.
9.Deze vind ik zelf best wel gaaf
10.
11.Hij was nog zo actief!
12.Toen ik nog bruin haar had
13.*trots*
14. Hij kon ook beetje jambette
15.Als afsluiter onze afscheids foto
2.
3.
4.
5.
6.
7. Uitslovertje
8.
9.Deze vind ik zelf best wel gaaf
10.
11.Hij was nog zo actief!
12.Toen ik nog bruin haar had
13.*trots*
14. Hij kon ook beetje jambette
15.Als afsluiter onze afscheids foto
Binnen kort zou ik ook even een topicje met Walter maken
Bedankt voor het kijken.. reacties zijn altijd leuk.. maar houd het svp wel netjes :Wave:
