Ik ben op 10/12/2013 mijn paardje verloren. Hij had een tumor aan zijn darmen en is gestorven. Dit was nog niet alles.
1. Ik had examens in die periode.
2. Mijn meme is 4 weken ervoor gestorven.
Ruimte en tijd voor het te verwerken heb ik dus nooit echt gehad.
Elke dag hing ik huilend slapen. Schrijven voor de examens had ik heen zin in. Ik was zo moe, verdrietig etc. Als ik zijn spullen zie barst ik gewoon in tranen uit. Elke dag denk aan hem.
De dagen tellen hoelang hij al weg is.
Het stopt gewoon niet.
Elke dag denk ik aan hem. Het zijn nu weer examens en nu ben ik weer zo bang dat er iets met mijn paarden gebeurd.
Het is gewoon zo hard...

Ik weet ook wel dat bokt me hier niet verder mee kan helpen. (Denk ik) maar het ergens kunnen neerzetten helpt wel.