Max als veulen.

Max woonde hier vele jaren. Na het overlijden van Betty kreeg hij mijn eerste Welsh Cob Taran als maatje.

In 2006 kwam Maybel hier wonen. Helaas nam ik in oktober 2013 afscheid van haar.
Een foto van ze samen.

Ondertussen is de kudde wat uitgebreid, Max heeft het allemaal meegemaakt.
Kennismaking met Carwyn.

Nieuwe kuddegenoot Wonder.

Al meer dan tien jaar heeft hij een vaste verzorgster.
Lang geleden

Iets minder lang geleden.

En vorige week

Nog een paar plaatjes van Max.

Wat die het liefste deed, samen met Carwyn:
.jpg)



Maar nu is het tijd om afscheid van Max te namen. En dat afscheid valt zwaar. Maar het is beter zo.
Als twee bruine ogen je vragen,
help me want ik voel me niet fijn,
mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, egoïstisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort,
dit komt nooit meer goed,
en hij krijgt steeds meer pijn,
mag je dan, omdat je hem niet kunt missen, egoïstisch zijn?
Dit is precies het verhaal van Max. Het lichaam is op. Vandaag hebben we afscheid genomen.
Hier nog een filmpje met beelden vanaf veulen tot deze week in vogelvlucht, want ruim 17,5 jaar is niet samen te vatten.
Rust nu maar voor het leven lijden wordt.

Max van de Lindtschehoeve
28-04-1996 - 02-06-2014
