Geplaatst het is een beetje aan de late kant, maar 11 maart was het alweer een jaar dat ik mijn sprookjesmerrie heb moeten laten inslapen.
Ik mis haar zo en wil toch nog even een eerbetoon aan haar doen.
Nou dat was het dan, een onwijs zwaar jaar zonder mijn lieve, knappe en eigenwijze vriendinnetje.
Het was zo moeilijk, niet alleen in het begin, maar ook later, vragen bleven komen en allen bleven onbeantwoord.
Soms als ik naar stal ga, denk ik heel even dat ze er nog is.
Maar als ik dan aan kom en er staat een ander paard in haar stal of het staat leeg, ben ik weer terug bij de werkelijkheid.
Maar lieve Faridah, bedankt meisje, bedankt voor het leren om verantwoordelijk te zijn, bedankt voor het leren om onvoorwaardelijk te houden van, bedankt voor het leren omgaan met teleurstellingen en andere problemen.
Bedankt voor het leren hebben van een bodemloos geduld doosje.
Bedankt voor het leren rijden,voor alle ervaring, voor het bevestigen van mijn dromen. Bedankt voor het lachen, maar vooral bedankt dat jij mijn paard hebt mogen zijn. Het doet nog steeds zo'n zeer.
Faridah had altijd problemen, altijd kreupel, met dr been in het draad etc. Het laatste jaar (twee jaar geleden dus) is ze een beetje gaan hinken met haar voorbeen, wilde haar nek niet meer buigen en zat totaal niet goed in haar vel. We hebben haar door osteopaten, homeopaten, dierenartsen en fysio's laten doorlichten maar niemand heeft iets kunnen vinden. Ook uit verdoven en röntgenfoto's brachten geen duidelijkheid. Ze had ook rare aanvallen in stal, ze sloeg met haar hoofd tegen de wanden. Met de dierenartsen hebben we overlegd of het mogelijk een hersentumor zou kunnen zijn. Dit konden ze alleen zeggen als ze naar Utrecht zou gaan en de MRI scan in. Faridah was altijd onwijs snel gestresst, ze zou dan ruim 3 uur in de trailer moeten heen, het risico van de MRI... Dit vonden wij veel te veel voor haar hebben op donderdag 7 maart besloten om haar in te laten slapen. Dat laatste weekend ben ik non-stop op stal geweest maar voor mijn gevoel nog te weining.... 11 maart is ze heel rustig ingeslapen, ze heeft zich geen seconde verzet, wat voor mij een teken was dat er echt iets niet goed zat bij haar. Ze is zeven jaar geworden...
Vaarwel bijzonder paardje
