Op de camping aangekomen kwam ik erachter dat die stichting niet ver weg was, dus hup daar fietste ik heen.
Toen ik binnenkwam vielen me gelijk die 2 grote zwarte paarden op, Bonnie en Gershwin. Samen stonden ze over hun staldeur te kijken. Ik gaf ze allebei een kriebel en liep weer verder. Ineens begon Bonnie luid te hinniken zij was nog lang niet klaar met aandacht krijgen. Ik koos haar om die middag te verzorgen. Wat een schat van een dier was dat zeg.
Ik heb haar toen ook 'geadopteerd' mijn lieve vriendinnetje, ik zou haar deze zomer weer gaan opzoeken maar helaas heeft mijn meisje dat nooit gered.. Begin januari is ze ingeslapen.. Rust zacht lief meisje van me. Ik zal jou nooit, maar dan ook nooit vergeten. Ik hou van je
