Geplaatst Vandaag is het al weer 2 jaar geleden dat jij naar de eeuwige groene weides ging,
waar je alleen nog in herrinnering kan voortleven,
waar wij je niet meer wekelijks kunnen aaien, knuffelen, poetsen en vertellen hoeveel we van je houden.
Het begon allemaal toen ik en Sanne (Doxlover @bokt) een keertje gingen kijken bij de 2 shetlandertjes bij Sanne haar oom en tante. En daar stond je, met je beste vriendinnetje Annika.
Wij, toen nog best wel penny, dachten leuk de pony`s te gaan poetsen en knuffelen, maar dat ging wel even anders.
Je had geen halster meer om, en was niet van plan om die om te krijgen.
Man, wat veel geduld hebben wij gehad, bijna de hele middag bezig geweest jou dat halster om te krijgen op een paardvriendelijke manier, maar, dat geduld werd beloond.
Naarmate we steeds meer bij jou en Annika kwamen, bloeiden jullie samen uit tot onwijs lieve, leuke pony`s.
Eingelijk deden we praktisch niks met je.
Poetsen, foto's maken en wat door de weide sloffen, that's it.
Woensdag nog heerlijk bij jullie geweest, niks aan de hand, dachten we.
Donderdag kon je niet meer, je zakte in elkaar en kon niet meer lopen.
Man en macht heeft geprobeerd jou te helpen, dag en nacht waren er mensen bij je, kreeg je alle liefde en aandacht die je nodig had, maar helaas, het mocht niet baten.
Dierenarts is meerdere malen bij je geweest, maar ook die zag het somber in, als je vrijdag niet was opgeknapt zou je een spuitje krijgen.
Helaas knapte je niet op, je kon gewoon niet meer, dat we dat nooit eerder in de gaten hadden...
Maar, meisje,
Bedankt voor alle keren dat we je mochten knuffelen,
Bedankt voor alle keren dat we bij je mochten zijn,
Bedankt voor alle keren dat je zo eigenwijs was,
Bedankt voor alle keren dat we boos op je waren,
Bedankt voor alle keren dat we zoveel lol hadden met zijn 4en,
Bedankt voor alle keren dat je niet wou,
Bedankt voor alle keren dat je ons knuffelde,
Bedankt voor alle keren dat je zo lief met Annika was,
Bedankt voor alle keren dat je lekker stond te dromen,
Bedankt voor alle keren dat je ons zo vrolijk kreeg,
Bedankt voor alles meisje, we blijven voor altijd van je houden....
Een Quote van wat in mijn kamer hangt, geschreven door Sanne
Citaat:Aan elk begin komt een eind....
En onze Ullieprullie is gegaan.
Te vroeg, 16-03-2012 was een verschrikkelijke dag,
de dag dat jij de aardbol verliet voor altijd....
Hier de voorste pony, wat voor kleur ze nou precies was weten we niet.
Annika is de vos pony.
Onze eerste foto met zijn 4en, niet de mooiste, en alle 4 zijn we heel erg veranderd, maar deze foto blijft onwijs speciaal
Dag meisje, we houden van je
Wij zijn Annika blijven doen na het overlijden van Uliska, helaas zien wij annika tegenwoordig maar zelden, omdat ze op een uur fietsen staat en wij die tijd niet hebben i.v.m school.
