Vandaag is het de zoveelste dag dat ik (en een hoop andere) jou moeten missen. Je bent dan misschien weg van de aarde, maar in mijn hart zit je nog, en daar zal je altijd blijven zitten!!! Ik weet nog wel, de eerste dag op de manege, werd mij gezegd dat ik op Novi moest. Ik vroeg wie het was. En daar stond ze dan. Een mooie bruine KWPN-merrie. Met stralende ogen en een glanzende vacht. Ik had nog nooit zo'n mooie merrie gezien. Toen waren we aan het rijden. Je vloog gewoon. Lekker hard doordraven, een windje in mijn gezicht, Later ook in galop... Ik voelde het al. Dit was liefde op het 1ste gezicht. Wij waren echt een team. Zo lief als jij was geen enkel paard. Nooit bokken, altijd knuffelen. Dat was Novi. Al dit, is alleen nog maar mogelijk in dromen. Ik zou er echt alles voor over hebben, om dit nog 1x mee te maken. Je was geweldig Maar toen kwam het. Het been! Je been brak. En toen ik op de manege kwam. Rende ik naar je stal om je te begroeten. Maar jij was daar niet. Daar stond een palomino Welsh pony. Ik vroeg: waar is Novi? Bleek dat jij bij de dierenarts was. Maar je was nog in leven. Je was er nog!!! De volgende week was je nog niet terug. Ik vroeg weer: Waar is Novi? Dit keer was het slecht nieuws. Jij was er niet meer. Ze hadden je in laten slapen. Ik stond stil. Mijn wereld stortte in. Het beste paard ter wereld was er niet meer. Ik was blij dat je uit je pijn was verlost. Maar tegen welke prijs... Het is zo eenzaam zonder jou op de manege. Maar je moet weten, ik en alle andere Novi-fans zullen altijd van je blijven houden. Hoe erg we je missen is gewoon niet in woorden meer uit te drukken. Maar vergeten zal ik je nooit!!! xx Lisanne