Geplaatst 
9,5 jaar geleden stond ik apetrots met jou in mijn handen, mijn nieuwe pony.
Van jou persoonlijkheid en karakter wist ik op dat moment nog niets maar ik wist dat je een speciale was.
Eentje die mijn hart zou veroveren om het nooit meer los te laten.
7,5 jaar geleden heb ik het ontzettende moeilijke besluit genomen om je te verkopen.
Na de zoveelste val van jou moest ik echt in gaan zien dat het onder het zadel nooit wat zou worden jij en ik.
De dag dat ik je wegbracht kan ik mij nog herinneren alsof het gisteren was.
Happend naar lucht en met de zoute smaak van mijn tranen in mijn mond deed ik je de belofte dat wanneer je oud was ik je weer zou ophalen en van je pensioen mocht gaan genieten.
Ik heb je nog een keertje mogen bezoeken, een geweldig moment
Intussen was je al wat huisjes verder
Niet wetende dat je er nog vele zou krijgen....
Ik verloor je enkele jaren uit het oog en enkele dagen geleden besloot ik te gaan zoeken op jou chipnummer.
Een schok ging door mij heen maar tegelijkertijd besefte ik mij dat je leven als handelspony nu ook voorbij was.
Mijn belofte aan jou kan ik nooit meer waar maken maar als ik mij bedenk dat je pas 13 bent/zou zijn geweest is het beter.
Ik hoop ooit nog te weten te komen waarom je geslacht bent.
Rust zacht lieve schat
Nogmaals sterkte! 
