Het begon allemaal dat we naar jou gingen kijken... Ik zei stellig in de auto "ik ga alleen kijken kopen doe ik haar niet".
Nou 2 uur later had ik mijn nieuwe pony aanbetaald.
Helemaal gelukkig gingen we naar huis en na enkele weken gingen we je halen bij de oude eigenaar en haar kinderen.
Tranen van verdriet toen voor het afscheid van pip.
Maar gelukkig hebben jullie haar nog enkele keren gezien.
We hebben veel mee gemaakt samen..... Verdwaald in het bos.... En uren weg blijven.
Samen lekker scheuren in het bos..... Of maakte eigenlijk niet uit waar.
Ook op stal zette we de boel op stelten.... Door de 1ste prijs te winnen met de dressuur wedstrijd.... En dat zonder hoofdstel!! En dat terwijl ik niets van dressuur snap!

Ook met Nana hebben we een avontuur mee gemaakt .... Helaas belande Nana in het ziekenhuis door jou grootste vriendin Deme.

Ondanks dat hebben wij enkele maanden later ons rondje alsnog afgemaakt..... Wat waren we trots!
Ook wilde ik graag een veulen van jou hebben.... Voor als de dag zou komen dat ik je zou moeten missen.... Helaas werd dit ook een groot drama... Je werd ziek en ik dacht je toen al kwijt te zijn.... De dierenarts wilde het toch proberen... En je werd helemaal beter!
Wat was ik blij!!!
Je hebt veel vriendinnetjes gemaakt op stal en iedereen vond je een super pony
Lieve pip ik kan een boek over je schrijven maar het boek is nu uit.
Je bent nu in de paardenhemel... Je hebt rust dat heb je verdient...
Ik zal je nooit vergeten en altijd van je blijven houden!!
Hele dikke kus en zoals mijn laatste woorden aan jou waren
"Bedankt voor alles lieve pip"
dit is echt de aller laatste foto die ooit van je gemaakt is... en ook gelijk de mooiste foto die ooit van ons samen gemaakt is

16-09-2013 is mijn lieve pip naar de eeuwige groene weides gegaan... ik mis haar nog steeds... en dat zal nooit weg gaan....
