Ik blijf je zien ik blijf horen wat je zegt.
Ik neem je mee want jij hoort bij mij.
In mijn gedachte ben je heel dichtbij .
Zolang ik hier ben zal jij er nog zijn.
Dit pakt niemand niemand ons meer af, deze tijd gaat nooit verloren.
Als ik zie wat zie wat jij ons gaf zie ik wat we kunnen worden
En we zien nog niet wat morgen brengt maar we weten diep van binnen±
Dit pakt niemand niemand ons meer af.
Soms was het moeilijk soms was het strijd.
Als ik terug kijk heb ik geen seconde spijt.
Al die momenten samen beleefd
Ik draag ze bij me zodat niemand jou vergeet
Zolang ik hier ben zal jij er nog zijn.

Waarom waarom waarom..... 2 jaar geleden liet ik mijn maatje gaan en jij werd haar opvolger.. Ik kende je vanaf je geboorte heb alles met je mee gemaakt, je beleerd, op keuringen geweest. En toen 2 jaar geleden toen werd je écht van mij. Wat was ik trots ondanks dat ik alles al met je deed was dit nog wat specialer je was nu echt van. Jij en ik, samen wij!
Het was niet altijd makkelijk maar opgeven deden we nooit. Samen werden en waren we een echt team

En toen... toen sloeg het noodlot toe..
Citaat uit ander topic.
Citaat:Om een lang verhaal kort te maken. 1,5 jaar geleden een hoefbeenontsteking gehad daar was ze aardig van genezen maar bleef een risicovoet omdat de voet vrij smal en steil is. Naarmate 2013 vorderde de te slechter haar hoef werd tot we op een punt kwamen dat een ijzer max 1 week bleef zitten. We zijn weer terug naar de kliniek gegaan waar uit foto's bleek dat de hoef van binnen eigenlijk kapot is. Het hoefbeen staat verkeerd in de hoef en heeft een gebroken voetas hierdoor groeit de voet heel smal en steil en daarnaast zijn de verbindingen tussen het hoefbeen en de hoefschoen kapot waardoor de voet niet meer groeit en alleen maar afbreekt en scheurt.
We zijn nogmaals weer aan de gang gegaan met speciaal beslag etc. Maar ook dit bleef niet zitten je zag de hoef letterlijk vergaan onder je ogen. Alle andere hoeven zijn gezond en mankeren niks dus het is niet dat ze iets tekort komt oid.
Ze staat inmiddels zonder ijzer wat ook niets is. De zool is heel dun de hoefballen en straal worden geterroriseerd door extreme rotstraal die niet onder controle te krijgen is de boel rot letterlijk weg. En daarnaast groeit de hoef nu al 4/5 maanden niet meer en is die nu op. Zowel de dierenartsen als verschillende orthopedische smeden zagen hier geen heil meer in.
Je hoef verging gewoon het was aan de onderkant 1 groot hol gat de straal was weg en allemaal rare woekeringen kwamen ervoor terug. Je was op je kon niet meer. Ondanks je ijzersterke karakter liep je nog gewoon door, zoals de dierenarts vanmiddag zei een arabier oid had allang op 3 benen gelopen, maar jij niet... Maar ik zag het aan je.. je was de oude Damella niet meer. Het vuur in je ogen was geblust. En dat was voor mij het moment dat ik wist dat het genoeg was. Het minste en enige wat ik nu voor je kon doen was je laten gaan..
En ja dat doet zeer... heel zeer. Je was verdorie pas 5 jaar!!! Het was nog lang niet jouw tijd. Je had nog minstens 20 jaar lekker hier in de wei moeten staan. Maar dat is ons niet gegund...
Vanmiddag om 4 uur stond de wereld stil. Na één diepe zucht was je al weg.. Je kon niet meer je was op. Ik kende je vanaf je geboorte en ben bij je gebleven tot het einde. Met je hoofd in mijn armen ben je vandaag heel vredig gestorven...
Het is goed zo vriendin, geen pijn meer geen ellende meer. Je bent vrij nu ga maar, ik hou van je en zal je nooit vergeten


Tot ziens prinses, you was been the one for me

11-04-2008 | 13-01-2014


