

Rambo, lieve pony, live hengst, jij was dat wat ik altijd al heb gewenst. Jij was wat ik nodig had: een vriend, een harde werker en nog veel meer. Jij was (en bent nog steeds) heel bijzonder. dat is dan ook geen wonder! Jij was er voor me als ik boos, verdrietig of allen was> Jij was ook de pony die mij altijd beet, wat soms aardig veel pijn deed. Je was altijd heel erg nieuwschierig, wat uiteindelijk tot iets gekomen is wat niemand had gedacht. Je bent vast komen te zitten met je hoofd en je probeerde je los te trekken met alle macht, maar dat was al je kracht. De kar heeft het helaas gewonnen. Je bent er nu niet meer voor ons. Dat is het ergste wat er gebeurd is in mijn hele leven. Ik zal je daarom nooit, maar dan ook nooit vergeten. Je hebt een groot stuk van mijn hart met je mee kunnen roven en ik hoop met alles wat ik heb, je gauw weer te zien daarboven.
Rambo ik hou van je en ik mis je, ik al je nooit vergeten! ~Linthe
