Geplaatst Terwijl ik dit aan het schrijven ben, stromen de tranen alweer over mijn wangen, op 27-11-2013 is mijn liefste vriendje gestorven.... :'(
Ik ben er, samen met mijn vriendin, echt helemaal kapot van en als ik ook maar zijn naam moet uitspreken alweer in tranen uitbarst...
Rambo is niet zomaar gestorven, het was een ongeluk... Hij had een schapenhooikar in zijn wei, maar meneer liep altijd weg dus hij stond een tijdje aan de lange longeerlijn... het draad voor de wei werd vandaag gebracht... (btw. geen haatreactie's hierover, we konden niet anders..) Rambo wou dus eten uit zijn hooikar, hij is nogal nieuwschierig en ongeduldig, dus waarschijnlijk heeft hij een of andere rare actie's gedaan en kwam hij vast te zitten 'in' die hooikar. Hij probeerde zich wss los te trekken maar kwam daardoor nog meer vast te zitten. De hooikar viel om en viel op hem.... :'(
Toen de eigenaar van het wei naar buiten ging, zag hij hem liggen... gelijk mij en mijn vriendin gebelt. Natuurlijk ziek gemeld op school en op naar de pony. Ik kon het niet aanzien... huilen dat ik deed...
Mijn lieve vriendje is nu dus echt weg...
Dit is voor mijn liefste vriendje die nu ergens boven een super mooi plekje heeft, maar hij zal altijd voortleven in onze harten!
Rambo,
onze kleine ondeugende 'hengst...'
Altijd in voor een grapje, zoals bijten. -_____________- of nog ''leuker'' steigerenn....
Maar toch altijd die lieve pony die je trooste als je het zwaar had.
Die lieve pony die altijd in was voor een ritje of wandelingetje
Die schat die zich altijd showde bij de dames
Maar nu is die lieverd er niet meer, nooit meer die ondeugende streken, nooit meer die pony die je achter je in je rug beet,(haha) nooit meer Rambo...
Lieve Rambo, wij zullen je nooit meer vergeten! Jij zult altijd in onze harten blijven, waar je thuis hoort. Helaas kunnen we je nooit meer knuffelen, maar jij zal voortleven in onze harten
met mijn vriendin, de eigenaresse:
