Geplaatst Gister avond werd ik door de stal opgebeld, de eigenaresse had me verteld dat Harrie door zijn voorbenen zakte, sloom was en niet meer dronk. Zo snel mogelijk ben ik naar de stal gereden. Wetend dat er een Dierenarts aan de pas moest komen. Nadat we niets hebben kunnen vinden, alleen dat de zaak neurologisch was, hebben we hem de gehele avond gecontroleerd. Deze ochtend was het al mis, de temperatuur was afgenomen, na de koortsremmer, maar hij dronk niets. Ook bleek zijn eetlust te zijn verdwenen. Na uren van bellen en vechten kregen we de opdracht om hem toch op de trailer te laden. Dit mocht helaas niet baten, in plaats daarvan zijn we het infuus gaan ophalen, hebben de dierenarts laten komen en het in zijn eigen stal geprobeerd. Weer bleek het allemaal niet te lukken, nadat hij was gevallen hebben we hem met alle mankracht die we hadden naar de Trailer moeten verschuiven. Hij had gewoon helemaal geen energie meer. Eenmaal op de trailer zijn we naar de dierenkliniek gereden. Daar was hij opgestaan, maar net om de hoek viel hij op de grond. Ze hebben hem de tijd gegeven om kracht, energie en moet te verzamelen, dat totdat ik de bloedwaarden kreeg.
Ik weet zelf niet meer welke waarde het was, maar hij mocht er maar 800 van hebben, terwijl hij er 9000 bij zich droeg. Alles was slecht, tot zo'n punt dat zijn nieren begonnen op te geven, spier bevangenheid kreeg en geen druppel vocht meer in zijn lichaam had. Ze dachten aan diverse redenen. Hij kon een hersenvlies ontsteking hebben opgelopen, een hersenbloeding en diverse andere dingen. Daarbij kon ik twee keuzes maken. 1, Ik kon het gevecht aangaan en hem dus met deze verschrikkelijke pijn verder laten gaan. ( Hierbij zou hij toch zijn overleden. ) 2, Inlaten Slapen. Met veel pijn in mijn hart heb ik hem laten inslapen. Na een afscheidskus, een aai over zijn lieve snuit en de woorden; Jij bent en blijft mijn ventje, en ik hou zielsveel van je. Hebben ze hem een spuitje gegeven. Ik kon het niet aan en ben weg gelopen, tranen die nu nog over me wangen rollen. Je gaat erheen met een volle trailer, en alle goede hoop. Maar komt terug met een Halster, een vlechtje, veel verdriet maar goede herinnering aan de tijd die is geweest.
Just Harrie 06-05-2012 - 08-08-2013
sterkte... 
. Je hebt een eerlijke keuze gemaakt maar wat is dat toch vreselijk moeilijk en verdrietig. 
