Vanochtend hebben we onze lieve Bubbles helaas moeten laten gaan.
Een keuze die we liever niet hadden gemaakt, maar voor Bubbles het beste.
Wat hebben we veel van haar genoten, veel geleerd, veel moeten doorstaan.. Maar vooral hebben we altijd heel veel van haar gehouden.
Vanochtend was het zover. Om half 7 op naar Jan van Veen. Papieren tekenen en dan wachten.. Minuten lijken uren te duren. Rond 5 over 7 was de DA om de chip en het paspoort te checken en toen was het zover.
Bub mocht als eerste.
Van te voren besloten dat we erbij zouden blijven tot ze ligt, en dit hebben we ook gedaan. Jan checkte nog "weet je het zeker?" maar na een overtuigende ja was het okee. Bubbles stapte braaf de trailer af, draaide zich om en liep zo met ons mee naar binnen. Daar heeft Jan haar overgenomen en hebben Daphne en ik elkaar beetgepakt. Een aai over haar hoofd en beng.. Daar lag ze, alsof ze lag te slapen. Voor we het wisten was het voorbij, maar vooral.. Voordat Bub het wist. Ze heeft niks doorgehad en geen seconde pijn gehad. Een laatste aai, en toen was het tijd om te gaan.
Het voelt nog zo onwerkelijk, wat zouden we graag nog een keer een laatste aai, een laatste kus en een laatste knuffel willen geven. Maar voor Bub is het goed zo, ze heeft rust.
Dankjewel voor alles lieve Bubbles, we houden van je en zullen je nooit vergeten
